Spis treści:
Wprowadzenie
Niezbędne przyciski
Podstawy obsługi – cztery kroki do namierzenia celu
Uruchamianie radaru
Ekran radaru
Ustawienia zakresu wyszukiwania
Tryb RWS – Range While Scan
Tryb STT – Single Target Track
Tryb TWS – Track While Scan
Podstawy IFF – identyfikacji swój – obcy

Wprowadzenie

Radar AN/APG-70 to zmodernizowana w latach 80. wersja radaru APG-63, polepszająca jego osiągi oraz łatwość naprawy i przeglądów. Dodatkowo, nowa technologia Gate Array, umożliwiła wprowadzenie nowych trybów i funkcji radaru.

Radar zdolny jest do śledzenia, lockowania i identyfikowania celów poruszających się z różną prędkością, nawet tych najwolniejszych. Zalockowany cel śledzony jest w trybie STT – Single Target Track. W warunkach BVR (Beyond Visual Range), czyli poza zasięgiem wzroku, można użyć dwóch trybów do szukania:

• RWS – Range While Scan – domyślny tryb podstawowy, pozwala przeszukiwać największy możliwy obszar przed samolotem, nie koncentruje się na żadnym z kontaktów, nie ma ograniczeń w zakresie skanowania
• TWS – Track While Scan – tryb umożliwiający śledzenie wielu celów jednocześnie, koncentruje się na ograniczonym obszarze oraz parametrach skanowania. Do wyboru ma kilka podtrybów jeszcze bardziej zawężających pole działania – przy ich sprawnej obsłudze ogromną rolę pełni drugi członek załogi WSO – pilot nie może poświęcić na to aż tyle uwagi i czasu. Istotne jest także rozumienie parametrów skanowania radarem – ilości barów oraz azymutu.

Ekran radaru B-Scope skanuje pokazuje przestrzeń przed samolotem z góry, z własną pozycją na dole, na środku. Antena w danym momencie przeczesuje przestrzeń od jednej strony do drugiej przechodząc kolejno niżej lub wyżej – dlatego niektóre kontakty znikają na pewien czas z ekranu. Kolejne poziomy w górę lub w dół to BAR-y, których ilość można ustawić. W lewo i prawo antena skanuje według azymutu w stopniach: 120 lub 60 stopni – inne wartości pojawiają się automatycznie w różnych podtrybach. Oba ustawienia wpływają na wielkość skanowanego obszaru oraz przede wszystkim na szybkość odświeżania obrazu danej przestrzeni.

Ten wpis koncentruje się tylko na obsłudze radaru w warunkach BVR. Istnieją jeszcze funkcje automatycznego lockowania celu AUTO ACQUISITION opisane w osobnym wpisie. Nie ma tutaj instrukcji używania pocisków Air to Air, którym również poświęcone są osobne poradniki.

Niezbędne przyciski

Kokpit pilota:

• Castle Switch Left lub Right – aktywacja monitora z radarem
• Target Designation Control (TDC) Axis / Fwd, Aft, Left, Right – poruszanie kursorem radaru
• Target Designation Control (TDC) PRESS Short – miniraster scan w RWS, lockowanie celu w RWS / lockowanie celu PDT w trybie TWS
• Target Designation Control (TDC) PRESS Long – lockowanie drugiego celu w podtrybie DTT TWS
• Antenna Elevation Control – zmiana kąta wychylenia antenty
• Coolie Switch UP  – funkcja Quick Step
• Coolie Switch LEFT – identyfikacja celu metodą NCTR
• Coolie Switch RIGHT LONG – identyfikacja IFF swój – obcy w trybach RWS / TWS
• Auto Acquisition Switch PRESS – kasowanie locka, wyjście z trybu STT
• Auto Acquisition Switch FWD Short – przejście z trybu STT/miniraster do TWS-3HDT
• Auto Acquisition FWD LONG – przejście z trybu STT do TWS-2HDT
• Auto Acquisition Switch AFT Short – przejście z podtrybu miniraster/STT do TWS-2TWSH
• Boat Switch AFT Short – kasowanie locka w TWS

Kokpit WSO (Hand Controller):

• Coolie Switch LEFT/ RIGHT – aktywacja ekranu z radarem
• Target Designation Control (TDC) Axis / Fwd, Aft, Left, Right – poruszanie kursorem radaru
• Castle Switch LEFT – kasowanie locka w trybie TWS
• Castle Switch PRESS – funkcja Quick Step
• Trigger Half Action – przytrzymanie spustu i ruch gałką TDC umożliwia kontrolę Antenna Elevation
• Trigger Full Action – miniraster scan w RWS / lockowanie celu PDT w trybie TWS
• Auto Acquisition Switch FWD Short – przejście z trybu STT/miniraster do TWS-3HDT
• Auto Acquisition FWD LONG – przejście z trybu STT do TWS-2HDT
• Auto Acquisition Switch AFT Short – przejście z miniraster scan na TWS-2TWSH / przejście z celu PDT na tryb STT
• Auto Acquisition Switch PRESS – kasowanie locka, wyjście z trybu STT, wyjście z trybu TWS do RWS
• AAI Switch AFT (RHC) – identyfikacja celu metodą NCTR
• AAI Switch FWD Long (RHC) – identyfikacja IFF swój – obcy w trybach RWS / TWS

Podstawy obsługi – cztery proste kroki do namierzenia celu

1.
Jeśli zaczynasz misję w powietrzu, radar AA będzie już włączony i gotowy na lewym monitorze. W przypadku Cold Startu włącz radar pokrętłem po lewej – RADAR ON.

2.
Krok 1. Przytrzymaj przycisk Castle Switch Left lub Right (zależnie od monitora) na miejscu pilota. Na dole pojawią się cztery pionowe kreski pokazujące, że monitor jest aktywny jako Sensor Of Interest. W kokpicie WSO do aktywacji ekranu służy przycisk COOLIE SWITCH Left lub Right na drążku HAND CONTROLLER.

3.
Krok 2. Za pomocą osi gałki lub przycisków TDCS naprowadź kursor na wybrany kontakt. Obok kursora pojawi się wysokość, na jakiej leci cel.

4.
Krok 3. Wciśnij TDC Press w pobliżu kontaktu. Radar przejdzie w podtryb miniraster scan – bardzo szybkiego odświeżania i przeszukiwania obszaru wokół kontaktu, ale jeszcze nie będzie on zalockowany. Miniraster można poznać po tym, że dwa kółka na dole oznaczające granice skanowanego azymutu zmniejszyły się ze 120 lub 60 stopni do rozmiaru kontaktu. Na linii skanowanego azymutu może się pojawić więcej wykrytych celów.

5.
Krok 4. Przy podtrybie miniraster wystarczy najechać kursorem na wybrany kontakt, by automatycznie został zalockowany w trybie STT – Single Target Track. Kontakt zmieni się w gwiazdkę. Jeśli są spełnione parametry do odpalenia pocisku, można nacisnąć spust. Jeśli kursor nie przesunął się przy klikaniu TDC Press, podtryb miniraster potrwa tylko chwilę i nastąpi niemal natychmiastowe przejście do trybu STT. Zalockowany cel nazywa się „celem podstawowym” – PDT (Primary Designated Target). Locka można skasować wciskając Auto Acquisition Press.

Uruchamianie radaru

1.
Jeśli zaczynasz misję w powietrzu, radar AA będzie już włączony i gotowy na lewym monitorze. W przypadku Cold Startu włącz radar pokrętłem po lewej – RADAR ON.

2.
Radar powinien domyślnie pojawić się na lewym monitorze w kokpicie pilota.

3.
Z dowolnego ekranu możesz przejść do radaru klikając przycisk menu M…

4.
…a następnie A/A RDR.

5.
Upewnij się, że włączony jest tryb atakowania celów powietrznych A/A na dole przedniej konsoli. Przytrzymaj przycisk Castle Switch Left lub Right (zależnie od monitora) na miejscu pilota. Na dole pojawią się cztery pionowe kreski pokazujące, że monitor jest aktywny jako Sensor Of Interest. W kokpicie WSO do aktywacji ekranu służy przycisk COOLIE SWITCH Left lub Right na drążku HAND CONTROLLER. Radar jest gotowy do obsługi.

Ekran radaru

1. BRA – Bearing & Range – kurs oraz odległość od samolotu do pozycji kursora radaru
2. SCALE – aktualna skala odległości wyświetlania kontaktów (160 mil, kolejne poziome kreski oznaczone tu strzałkami to podziałka pozwalająca szybko określić odległość do celu)
3. kursor radaru zwany w F-15E ACQUISITION SYMBOL – obok niego wyświetlana jest aktualna maksymalna i minimalna wysokość pokrycia anteny
4. symbole punktów nawigacyjnych SEQUENCE POINTS, aktualny STEERPOINT nie ma numeru
5. wykryte kontakty RADAR TARGETS
6. TRUE SPEED – prędkość rzeczywista samolotu
7. BULLSEYE – kurs i odległość od punktu Bullseye do pozycji kursora
8. GROUND SPEED – prędkość względem ziemi

1. CHANNEL & FREQUENCY BAND – numer kanału i częstotliwość, by nie dublować zakresu radarów innych F-15E
2. COR – funkcja niezaimplementowana
3. EL – ELEVATION SCAN – liczba barów w jednym skanie antenty radaru
4. FRAME STORE – ilość czasu wyświetlania wykrytego kontaktu
5. GMTR – GROUND MOVING TARGET REJECTION – czułość radardu w wykrywaniu wolno poruszających się obiektów / „śmieci radarowych”
6. SL – funkcja niezaimplementowana
7. PRF – PULSE RADAR FREQUENCY – częstotliwość pulsu radaru – wpływa na rodzaj wykrywanych kontaktów
8. RGH – RANGE GATED HIGH – tryb pośredni PRF ze średnią a wysoką częstotliwością we wszystkich zakresach
9. VCTR – VECTOR SCAN – skan wektorowy, tryb do wykrywania celów o małym przekroju radarowym, jak pociski Cruise
10. ENTER – funkcja do programowania pocisków AMRAAM
11. M – wyjście do menu głównego
12. RCD – RECORD – nagrywa obraz radaru do screenshotów
13. E1-E3 – tryby ochrony elektronicznej przed zakłócaniem radaru – funkcja niezaimplementowana

Ustawienia zakresu wyszukiwania

Większość ustawień i funkcji wyszczególnionych powyżej służy do określenia zakresu wyszukiwania radaru, by maksymalnie wykorzystać jego możliwości w danym momencie. Ustawia je się zależnie od tego, gdzie może być kontakt, oraz jaki rodzaj celu powietrznego jest wyszukiwany. Ustawienia dla szybko lecących myśliwców będą inne niż dla śmigłowców czy pocisków balistycznych. Właściwe ustawienia pozwlają skrócić czas odświeżania przy robieniu pełnego skanu i skierować większą moc antenty w konkretny, mniejszy rejon przestrzeni, gdzie mogą być cele.

Zasięg wyświetlania kontaktów

Najbardziej podstawowa funkcja ustawień wyszukiwania radaru. Określa zasięg wyświetlania wykrytych kontaktów. Dostępna skala to 10, 20, 40, 80 i 160 mil.

Jedyną metodą zmiany skali jest przesunięcie kursora za pomocą gałki TDC na dolną lub górną krawędź ekranu – zmiana skali w górę lub w dół nastąpi automatycznie. Trójkąty przyklejone do górnej krawędzi informują, że radar wykrył wcześniej kontakty, ale znajdują się one poza aktualną skalą zasięgu.

Azymut skanowania

1.
Drugie podstawowe ustawienie to azymut skanowania anteny, czyli zakres na boki. Domyślnie jest to zawsze pełny zakres 120 stopni – 60 w prawo i 60 w lewo. Granice azymutu pokazują dwa kółka na dole. Zmienia się go w analogiczny sposób do zmiany zasięgu – trzeba przesunąć kursor radaru do prawej lub lewej krawędzi ekranu.

2.
Jedyną wskazówką zmiany azymutu na 60 stopni jest węższe rozstawienie kółek na dole. Kolejne przesunięcie kursora do krawędzi przywraca azymut 120 stopni. Inne, mniejsze zakresy w stopniach zarezerwowane są dla konkretnych podtrybów.

Kąt pochylenia anteny

1.
Za pomocą przycisków / osi ANTENNA ELEVATION można regulować kąt pochylenia anteny w dół lub w górę. W ten sposób reguluje się zakres wysokości, w której radar przeczesuje przestrzeń. Maksymalną i minimalną wysokość widać przy kursorze. W tym przypadku to od 2 do 12 tysięcy stóp.

2.
Po przesunięciu anteny w górę zakres zmienił sie na od 34 do 45 tysięcy stóp.

3.
Na zakres wysokości przy zmianie wychylenia anteny mają również wpływ: liczba barów EL oraz zasięg wyświetlania.

4.
W niektórych przypadkach minimalna wysokość może być liczbą ujemną – radar skanuje wtedy przestrzeń od ziemi do wskazywanej maksymalnej wartości.

Liczba barów EL

1.
Ustawienie liczby barów to ilość poziomych linii od lewej do prawej, jakie musi przeczesać antena radaru w czasie pełnego skanu. Maksymalna ilość 8 barów oznacza pełny, ale też najdłużej trwający skan.

2.
Jeśli znamy zakres wysokości, na której może być cel, można zredukować ilość barów, by skan obejmował bardziej płaski zakres przestrzeni i odbywał się znacznie szybciej – częściej odświeżał aktualną pozycję kontaktów. Cele znajdujące się powyżej lub poniżej przeszukiwanej przestrzeni nie zostaną jednak wykryte.

3.
Ilość barów zmienia się przyciskiem EL (Elevation Scan). Dostępne opcje to: 1, 2, 4, 6, 8. Nie wszystkie tryby radaru pozwalają użyć każdej z tych opcji.

FS – Frame Store

Funkcja Frame Store pozwala dostosować czas, przez jaki radar przechowuje w swojej pamięci i wyświetla wykryty kontakt na radarze. Jaskrawy kolor kontaktu oznacza, że skanowany jest właśnie bar, gdzie znajduje się cel. Przygaszony kolor kontaktu to wyświetlanie „z pamięci”.  

• FS 1 – domyślnie to jedna klatka „Frame”, a więc jeden pełny skan przez wszystkie ustawione bary EL.
• FS 0 – kontakt jest wyświetlany najkrócej, tylko gdy antena przeczesuje konkretny bar, na którym znajduje się cel – kontakt nie jest zapisywany w pamięci radaru.
• FS 2 –  utrzymywanie kontaktu na ekranie przez dwa pełne skany, niezależnie od tego, czy za drugim razem cel zostanie ponownie wykryty. 

GMTR – Ground Moving Target Rejection

GMTR to opcja pozwalająca filtrować czułość radaru wykrywane obiekty zależnie od ich szybkości poruszania się. Podane niżej wartości nie odnoszą się do tzw. radar beam notch i prędkości zbliżania się obiektu. W praktyce najniższa wartość LOW pozwala lepiej wykrywać śmigłowce i wolno poruszające się samoloty, ale może też wyłapywać „śmieci” i zakłócenia z ziemi, a nawet samochody. Im wyższa wartość -Med, Hi i Chaff – tym ilość zakłóceń. śmieci z ziemi mniejsza, ale też małe prawdopodobieństwo wykrycia wolno lecącego śmigłowca.

GMTR	Airborne Beam Notch
CHAFF	95 węzłów
HI	87 węzłów
MED	63 węzłów
LOW	45 węzłów

GMTR zmienia się przyciskiem ekranowym PB4.

PRF – Pulse Radar Frequency

PRF określa częstotliwość pulsów radaru, wysyłanych w określonym czasie. Im mniej wysyłanych pulsów, tym dłuższy czas oczekiwania na nie, a co za tym idzie – sprawdzany jest większy zasięg. Wyższa częstotliwość pulsów lepiej sprawdza się na krótkim dystansie. Różne ustawienia przydają się przy wyszukiwaniu różnych celów:

• HI – High – wysoka częstotliwość HPRF – działa na każdym dystansie, najlepszy do wykrywania dużych celów bardzo daleko i wysoko, jak bombowce strategiczne, AWACSy, cysterny, samoloty lecące prosto na nas
• MED – Medium – średnia częstotliwość MPRF – najskuteczniejszy przy małych dystansach, przy celach lecących nisko i oddalających się – nie działa przy skali 160 mil
• INLV – Interleaved – przeplot częstotliwości PRF – radar automatycznie zmienia częstotliwość z High na Medium przy każdym skanowanym barze. Najskuteczniejszy na dystansie od 20 do 80 mil. Najbardziej uniwersalne ustawienie radaru

PRF zmienia się przyciskiem PB6.

RGH – Range Gated High

RGH do dodatkowy, hybrydowy tryb PRF, który łączy częstotliwości Medium i High na całej skali radaru.Teoretycznie powinien lepiej wykrywać cele lecące prosto na nas – apspekt HOT. W praktyce nie jest zbyt przydatny i załogi raczej z niego nie korzystają.

VCTR – Vector Scan

Kolejny specjalny, dodatkowy tryb PRF, który wykorzystuje tylko wysokie częstotliwości High do lepszego wykrywania celów o mniejszym przekroju radarowym (Radar Cross Section), jak pociski balistyczne typu Cruise. W trybie VCTR azymut anteny można zawęzić do 12 stopni.

Tryb RWS – Range While Scan

Tryb RWS to domyślny tryb działania radaru. Przedstawia ogólny obraz przestrzeni nie koncentrując się na żadnych celach. Umożliwia szybkie przeczesywanie największego możliwego obszaru przed samolotem od 10 do 160 mil, przy wszystkich opcjach barów EL i azymutu anteny.

Do działania trybu RWS zaliczają się wszystkie opisane wyżej funkcje. Standardowo, jeśli nie ma specjalnych okoliczności, trybu RWS używa się z PRF ustawionym INVL.

Tryb RWS wyświetla trzy rodzaje kontaktów, zależnie od ich aspektu:

• Basic HOT – „gorący” aspekt – cel zbliża się prosto na nas
• Basic COLD – „zimny” – cel oddala się od nas
• „kwadrat” – radar nie może określić, czy cel jest Hot czy Cold. Może się poruszać prostopadle do nas albo leci zbyt wolno

1.
Dostosuj ustawienia radaru jeśli to konieczne. Najedź kursorem na wybrany kontakt – obok kursora pojawi się wysokość, na jakiej leci kontakt.

2.
Wciśnij TDC Press w pobliżu kontaktu. Radar przejdzie w podtryb miniraster scan – bardzo szybkiego odświeżania i przeszukiwania obszaru wokół kontaktu, ale jeszcze nie będzie on zalockowany. Miniraster można poznać po tym, że dwa kółka na dole oznaczające granice skanowanego azymutu zmniejszyły się ze 120 lub 60 stopni do rozmiaru kontaktu. Na linii skanowanego azymutu może się pojawić więcej wykrytych celów.

3.
Przy podtrybie miniraster wystarczy najechać kursorem z powrotem na kontakt, by automatycznie został zalockowany w trybie STT – Single Target Track. Kontakt zmieni się w gwiazdkę. Jeśli kursor nie przesunął się przy klikaniu TDC Press, podtryb miniraster potrwa tylko chwilę i nastąpi niemal natychmiastowe przejście do trybu STT. Zalockowany cel nazywa się „celem podstawowym” – PDT (Primary Designated Target). Locka można skasować wciskając Auto Acquisition Press.

4.
W trybie RWS, bez zalockowanego celu, możesz wykonać zapytanie IFF, by sprawdzić, który kontakt jest wrogiem, a który sojusznikiem. Przytrzymaj przycisk Coolie Switch RIGHT LONG. Jeśli jakiś samolot jest sojusznikiem i odpowie transponderem, jego symbol zamieni się w kółko.

Tryb STT – Single Target Track

W trybie STT cała moc radaru skierowana jest w zalockowany cel. Umożliwia on uzyskanie o nim dodatkowych informacji  albo / i odpalenie pocisku Air to Air. Zalockowanie celu w trybie STT sprawi, że zostanie on o tym powiadomiony na swoim wyświetlaczu RWR. Lock można skasować przyciskiem Acquisition Switch PRESS.

1.
Zalockuj cel najeżdżając na nim kursorem i wciskając TDC PRESS. Na ekranie radaru pojawią się dodatkowe informacje o celu:

1. Primary Designate Target – cel podstawowy, pierwszy do zaatakowania, oznaczony gwiazdką, z wektorem kierunku, w którym się porusza i wysokością u góry
2. Prędkość celu (447), jego aspekt (H – Hot) i kurs celu (265)
3. wysokość celu 33-9 (33900 stóp)
4. Velocity Closure – prędkość zbliżania się lub oddalania celu (997 kts)
5. dynamiczny wskaźnik zasięgu pocisku

2.
Te same informacje powtarzane są na HUDzie:

1. Target Box – pozycja celu w przestrzeni
2. Velocity Closure – prędkość zbliżania lub oddalania
3. wysokość celu (28600 stóp)
4. T – aspekt celu (Tail)
5. R – odległość od celu

3.
W trybie STT aspekt celu jest nieco dokładniejszy, chociaż zakłócanie radaru może dawać pewne przekłamania. W zależności od tego, którą stroną jest skierowany do nas namierzany samolot, aspekt może przybrać różne wartości H, T, xL i xR

4.
Po zalockowaniu celu możesz nadal poruszać kursorem radaru i odczytać jego pozycję względem punktu Bullseye. Pozwala to sprawdzić, czy rzeczywiście zalockowaliśmy właściwy kontakt, np. wg wskazań AWACSa. Wciśnij przycisk Coolie Switch UP – Quick Step – by szybko powrócić kursorem na zalockowany kontakt.

5.
Jeśli cel zakłóca nasz radar albo występują inne problemy i dane nie są kompletne, symbol kontaktu może się zmienić w płatek śniegu „flake” – znika wtedy wysokość oraz wektor kierunku. Może się też zmienić aspekt. U góry widać, że nasz radar zalockował się źródło zakłócania HOJ (Home On Jam).

6.
Przy krótkich zanikach danych radar nie zrywa locka, pokazując jego pozycję z pamięci MEM. Znikają jednak wszelkie dane liczbowe.

7.
Przy odpowiednio bliskiej odległości i aspekcie HOT lub bliskim Hot, możesz uruchomić identyfikację celu NTCR po przekroju turbiny silników. Wciśnij Coolie Right SHORT, by wykonać próbę identyfikacji. Nieudana próba da napis UNKNOWN, udana wyświetli nazwę samolotu.

Tryb TWS – Track While Scan

Tryb TWS – Track While Scan – działa podobnie, jak w F/A-18C i F-16C, ale jest o wiele bardziej pogmatwany i mało intuicyjny. Jego obsługa przez pilota w sytuacji bojowej jest praktycznie niemożliwa – tutaj okazuje się, jak ważny jest operator WSO z tyłu w kokpicie. Do niego należy ciągłe zmienianie różnych podtrybów TWS, z których każdy przeznaczony jest dla konkretnej sytuacji i przeczesuje tylko mały fragment przestrzeni. Dodatkowo podtryby TWS wymagają ciągłej zmiany kąta pochylenia anteny przyciskami Antenna Elevation.

W odróżnieniu od RWS, tryb TWS pozwala zalockować i jednocześnie zaatakować do 10 celów, obserwując na ekranie radaru kolejnych 20! Aby wybrać właściwy podtryb TWS dla konkretnej sytuacji, trzeba znać na pamieć ich ograniczenia w barach i azymucie oraz metodę uruchomienia – każdy podtryb włącza się nieco inaczej!

Nazwa podtrybu	Ilość BARów	Azymut	Przeznaczenie
2TWSH (Wide) „szeroki skan”	2 bary	60 stopni	wiele celów na tej samej wysokości, szeroko rozstawionych
4TWSH (Medium) „uniwersalny”	4 bary	30 stopni	cele odeseparowane od siebie na wysokość i szerokość
Narrow Pattern „wąski skan”	6 barów	15 stopni	cele zgrupowane pionowo, nad sobą
3HDT „High Data Pattern”	3 bary	30 stopni	cele manewrujące w pionie (góra – dół)
2HDT „High Data Pattern”	2 bary	30 stopni	cele manewrujące na tej samej wysokości, co nasz samolot

Przejście z trybu RWS / STT na TWS

1.
Przejście do trybu TWS i podtrybu 2TWSH lub 3HDT można wykonać na dwa sposoby – z trybu STT albo aktywując miniraster na pustym fragmencie ekranu radaru. Ta druga metoda jest preferowana, bo nie alarmuje wroga o użyciu radaru. W obu wykorzystuje się ten sam przycisk.

Najedź kursorem na puste miejsce bez kontaktów na radarze i wciśnij TDC PRESS. Radar przejdzie w szybkie wyszukiwanie miniraster.

2.
Wciśnij Auto Acqisition AFT SHORT, by przejść do podtrybu 2TWSH. Możesz też wciśnąć Auto Acqisition FWD SHORT, by przejść do podtrybu 3HDT. Odpowiedni napis pojawi się w rogu ekranu. Do RWS możesz zawsze wrócić wciskając Auto Acquisition PRESS.

3.
W trybie TWS symbole kontaktów zmieniają się w prostokąty z wektorem kierunku i wysokością u góry. Kiedy zaczynają migać, oznacza to, że znikają z pokrycia anteną radaru i wchodzą w fazę wyświetlania z pamięci radaru. Radar wtedy zgaduje ich pozycję, aż do końca ustawionego czasu FRAME STORE.

Podtryb 2TWSH/2TWSM

Aby przejść do potrybu 2TWSH należy :

• wcisnąć Auto Acquisition AFT SHORT

Podtryb 4TWSH/4TWSM

Aby przejść do potrybu 2TWSH należy :

• w podtrybie 2TWSH przesunąć kursor TDC do jednej z bocznych krawędzi ekranu. Ponowne przesunięcie wraca do 2TWSH

Podtryb NARROW PATTERN MODE

Aby przejść do potrybu 2TWSH należy :

• najechać kursorem na nazwę aktualnego podtrybu
• wcisnąć TDC PRESS

1.
Najedź kursorem na nazwę podtrybu w lewym, dolnym narożniku.

2.
Wciśnij TDC PRESS.

Podtryb 2HDT

Aby przejść do potrybu 2HDT należy :

• wcisnąć Auto Acquisition FWD LONG

Podtryb 3HDT

Aby przejść do potrybu 3HDT należy :

• wcisnąć Auto Acquisition FWD SHORT

Tryb TWS – lockowanie celów

1.
Jeśli nie chcesz, by radar sam zalockował od razu 10 celów i wolisz sam kontrolować, które cele lockować, najpierw odznacz opcję AUTO.

2.
Naprowadź kursor na kontakt i wciśnij TDC PRESS. Symbol zmieni się w gwiazdkę celu podstawowego PDT – Primary Designated Target. Do takiego celu można już odpalić rakietę, jeśli jest w zasięgu.

3.
Możesz też kliknąć TDC PRESS na kolejnym kontakcie i zalockować drugi cel zapasowy – SDT – Secondary Designated Target. Jego ikona zmieni się w pusty prostokąt. 

4.
W ten sposób można zalockować do 10 celów. Każdy z nich zmieni symbol na pusty prostokąt. W takiej konfiguracji możesz odpalać jeden pocisk AMRAAM za drugim – każdy poleci do kolejnego celu STD.

Funkcja AUTO

Przy zaznaczonej funkcji AUTO, po zalockowaniu pierwszego celu PDT, radar sam automatycznie zalockuje 9 kolejnych. wybranych przez siebie, jako STD. (Funkcja SORT nie jest zaimplementowana)

Kasowanie locka w TWS

Wciśnij przycisk UNDESIGNATE – BOAT SWITCH AFT SHORT. Lock zostanie skasowany.

Funkcja QUICK STEP

Przy kilku zalockowanych kontaktach funkcja Quick Step pozwala szybko przełączać oznaczenie celu podstawowego PDT pomiędzy wszystkie zalockowane kontakty. Wciśnij przycisk Coolie Switch UP SHORT, by szybko przełączać cele PDT. Cel PDT oznaczony będzie gwiazdką i będzie pierwszy do zaatakowania po wystrzeleniu pocisku.

Funkcja QUICK PICK

Przy kilku zalockowanych kontaktach funkcja Quick Pick pozwala manualnie przełączyć oznaczenie celu podstawowego PDT na inny, wybrany. Najedź kursorem na kontakt SDT i wciśnij przycisk TDC PRESS, by zmienić oznaczenie celu SDT na PDT.

DTT – Dual Target Track

1.
Podtryb DTT pozwala śledzić dwa cele odseparowane od siebie na szerokość. Zalockuj pierwszy jako PDT w opisany wcześniej sposób, klikając TDC PRESS.

2.
Najedź kursorem na drugi kontakt i wciśnij TDC PRESS LONG – przytrzymaj przycisk. Na dole pojawi się nazwa podtrybu DTT.

Podstawy IFF – identyfikacji swój – obcy

System identyfikacji swój – obcy IFF został szerzej opisany w osobnym poradniku.

1.
W trybie RWS możesz wykonać zapytanie IFF, by sprawdzić, który kontakt jest wrogiem, a który sojusznikiem. Przytrzymaj przycisk Coolie Switch RIGHT LONG. Jeśli jakiś samolot jest sojusznikiem i odpowie transponderem, jego symbol zamieni się w kółko.

2.
W trybie STT, przy odpowiednio bliskiej odległości i aspekcie HOT lub bliskim Hot, możesz uruchomić identyfikację celu NTCR po przekroju turbiny silników. Wciśnij Coolie Right SHORT, by wykonać próbę identyfikacji. Nieudana próba da napis UNKNOWN, udana wyświetli nazwę samolotu.

Ściągnij wersję PDF