Spis treści:
Rakiety Hydra-70 – informacje ogólne
Rodzaje rakiet 2.75 Hydra-70
Niezbędne przyciski do przypisania
Załadunek rakiet
Symbole wyświetlacza IHADSS / TADS dla rakiet niekierowanych
Pylon Articulation – regulacja kąta pochylenia pylonu
Przygotowanie rakiet niekierowanych
Kalibracja celownika na konkretny dystans do przeprowadzenia ataku
Atak rakietami – tryb solo
Atak rakietami – tryb COOP z CPG
Atak rakietami – Indirect Fire (ogień pośredni na daleki dystans)
Ograniczenia w użyciu rakiet

Aerial Rocket Sub-System 2.75″ Hydra-70

Rakiety niekierowane 2.75″ Hydra-70 są główną częscią systemu ARS – Aerial Rocket Sub-System. Służy on do prowadzenia zmasowanego ognia obszarowego na „miękkie” cele, czyli skupiska pojazdów nieopancerzonych oraz oddziałów piechoty. Można wystrzeliwać krótkie serie do bardziej precyzyjnego celowania lub większą ilość rakiet, by uzyskać efekt podobny do działań lekkiej artylerii. 

Rakiety Hydra znajdują się w tubach M261 – każda z nich mieści 19 sztuk, a Apache maksymalnie może zabrać 4 tuby, czyli łącznie 76 rakiet. Dodatkowo tuba podzielona jest na strefy (zones), które umożliwiają załadowanie M261 różnymi wariantami rakiet Hydra o różnym przeznaczeniu. W późniejszym etapie Early Access dojdzie możliwość samodzielnego wypełniania stref wybranym typem rakiet.

Typowy dystans przy ataku rakietami Hydra to od 2 do 3 kilometrów – można wtedy uzyskać w miarę dobrą celność. System pozwala odpalić rakiety z maksymalnej odległości 7.5 km od celu, ale po ominięciu tego zabezpieczenia możliwe jest też prowadzenie ognia pośredniego (indirect fire) na odległość ponad 8 kilometrów. Wymaga to wystrzelenia rakiet lobem w górę i jest  bardzo nieprecyzyjne.

Rakiety mogą być odpalane zarówno z zawisu, jak i podczas lotu. Celowanie na różne dystanse ułatwia tzw. Pylon Articulation, czyli automatyczna regulacja pochylenia tuby na pylonie od +4 stopni w górę do -15 stopni w dół względem osi śmigłowca.

Celny ogień zależy wyłącznie od kunsztu pilota, który musi odpowiednio ustawić maszynę przed naciśnięciem spustu. Najlepsze rezultaty można uzyskać używając rakiet razem ze strzelcem CPG, który zajmuje się wyznaczeniem celu poprzez system TADS. Należy jednak wziąć pod uwagę, że nie jest to broń precyzyjna i wiele wystrzelonych rakiet nie trafi bezpośrednio w żaden cel. Przy pojedynczych obiektach do zniszczenia warto ustawić małą salwę rakiet, obserwować punkt uderzenia i dokonywać niezbędnych poprawek przy kolejnych strzałach. 

Technicznie rakiety mogą być wycelowane i odpalone również przez strzelca CPG, ale w praktyce jest to wyłącznie element treningu.

Rodzaje rakiet Hydra-70 dostępne w obecnej wersji

• M151 HE (High Explosive) „10-pounder” – eksplodujące, przeciw „miękkim” celom i lekko opancerzonym 
• M229 HEDP (High Explosive Dual Purpose) „17-pounder” – wydłużona wersja M151 z większą głowicą eksplodującą, do masowego ostrzału celów obszarowych
• M257 Parachute Illumination – po przeleceniu dystansu ok. 3.5km wypuszcza flarę oświetlającą na ok. 3 minuty
• M156 WP „White Phosphorous” – z białym fosforem, do oznaczania celów białym dymem (w edytorze misji błędnie oznaczone jako M274)
• M282 MPP (Multi Purpose Penetrator) – penetrująca, przeciw lekko opancerzonym pojazdom oraz bunkrom

Niezbędne przyciski do przypisania

Kategoria AH-64D Pilot

• TRIGGER GUARD OPEN – odblokowanie spustu
• GUN TRIGGER 1st DETENT – spust broni
• GUN TRIGGER 2nd DETENT – spust broni w trybie Override (obejście zabezpieczeń)
• WEAPON ACTION SELECT R (left) – wybór rakiet niekierowanych
• plus przyciski do obsługi George AI Helper

Kategoria AH-64D CPG

• RHG LRFD 2nd DETENT – spust lasera
• LHG LMC Linear Motion Compensator – stabilizacja celownika 
• RHG MANUAL TRACKER – sterowanie kamerą
• LHG STORE – zapisywanie pozycji celu na mapie
• RHG SIGHT SELECT TADS – wybór TADS jako celownika
• LHG WEAPONS ACTION SELECT – R (left) – wybór rakiet niekierowanych

UWAGA
Użycie broni wymaga odblokowania osłony spustu przyciskiem TRIGGER GUARD OPEN. Jeśli nie chcesz tego robić przy każdym locie, możesz w opcjach specjalnych wymusić domyślne odblokowanie spustu. W tym celu wejdź do ustawień (Settings), zakładki SPECIAL i pozycji AH-64D. Ostatnia opcja WEAPONS TRIGGER GUARD ENABLE musi zostać odhaczona – pusta. Zaznaczenie jej przywraca blokadę.

Załadunek rakiet

1.
Rakiety możesz załadować w edytorze misji, w kategorii Rockets. Zauważ, że tuby z różnymi rakietami w strefach ograniczają ilość tylko do dwóch tub na zewnętrznych lub wewnętrznych pylonach.

2.
Alternatywnie ładunek można zmienić stojąc na płycie lotniska i wciskając klawisze LAlt + „apostrof”.

Symbole wyświetlacza IHADSS / TADS dla rakiet niekierowanych

1. Rocket Steering Cursor (I-BEAM) – kursor rakiet niekierowanych. Podpowiada, jak ustawić śmigłowiec na wprost celu. 
2. LOS Reticle – krzyż celowniczy rakiet niekierowanych, sterowany ruchami głowy, powinien być nakierowany bezpośrednio na cel
3. Head Tracker – stały punkt na wyświetlaczu pokazujący środek symetrii śmigłowca, czyli skierowanie dzioba 0 stopni góra/dół i 0 stopni na boki. Pomaga w orientacji, na jaki azymut będą lecieć rakiety
4. dystans do celu / kalibracja celownika LOS Reticle zależnie od wybranego źródła
5.  Ball Trim – wskaźnik trymu pedałów. Do celowania rakietami śmigłowiec powinien być w aerodynamicznym trymie, czyli z kulą pomiędzy dwoma kreskami

1. I-BEAM – jeśli z jakichś powodów nie można wystrzelić rakiet, I-Beam zmieni się w linie przerywane
2. Weapon Inhibit – komunikaty o ograniczeniach w użyciu broni
3. Weapon Status – komunikaty o akutalnym statusie wybranej broni

Aby oddać celną salwę rakietami należy sterować tak, by wszystkie istotne symbole skupiły się na środkowej osi śmigłowca, czyli:

• LOS Reticle bezpośrednio na celu i na osi Head Trackera
• I-Beam na osi LOS Reticle i Head Trackera
• Ball Trim pomiędzy kreskami

Jeśli obaj członkowie załogi wybiorą rakiety niekierowane, włącza się tryb kooperacji COOP. Strzelec wyznaczający cel i dystans do niego za pomocą lasera również zobaczy Rocket Steering Cursor I-Beam – ten sam, który widzi pilot.

Pylon Articulation – regulacja kąta pochylenia pylonu

Pylon Articulation to sterowany automatycznie kąt pochylenia tub z rakietami. Ustawiają się one zależnie od pozycji celownika LOS Reticle sterowanego głową oraz wyliczanego dystansu do celu, od +4 stopni w górę od osi śmigłowca, do -15 stopni w dół. Pozwala to:

• przez pewien czas celować w ten sam punkt na ziemi, nie zmieniając wysokości lotu i prędkości, bez konieczności wprowadzenia śmigłowca w lot nurkowy;
• do pewnego stopnia regulować zasięg rakiet tylko poprzez ruch głowy i zmianę pozycji celownika, zamiast ustawiać cały śmigłowiec drążkiem

Pylon Articulation można wyłączyć w sekcji UTIL strony uzbrojenia WPN, włączając funkcję GROUND STOW, czyli ustawienie dla obsługi naziemnej do ładowania rakiet. Tuby są wtedy ustawione na stałe, na wprost, co czasem może pomóc w celowaniu podczas szybkich przelotów.

Przygotowanie rakiet niekierowanych

1.
Odblokuj spust broni wciskając klawisz TRIGGER GUARD – OPEN.

2.
– Uzbrój rakiety wciskając ARMAMENT A/S – ARM. Jeśli ustawiasz rakiety jeszcze na ziemi, wciśnij GND ORIDE, by obejść blokadę „weight on wheels”.
– Wybierz ekran uzbrojenia WPN.
– Wybierz rakiety wciskając Weapon Action Select R (Left).
Ikony tub z rakietami zostaną podświetlone na zielono. 

3.
Jeśli strefy w tubach załadowane są różnymi typami rakiet, koniecznie wybierz ich rodzaj w sekcji Inventory. Liczba poniżej skrótu typu pokazuje ilość pozostałych rakiet. W przypadku tylko jednego rodzaju nie trzeba nic wybierać.

Brak określenia typu rakiet przy różnych strefach wyświetli komunikat TYPE SELECT / TYPE?

4.
Wciśnij przycisk QTY (Quantity), by wybrać ilość rakiet w jednej salwie. Domyślnie to zawsze 1.

5.
Do wyboru są wartości: 2, 4, 8, 12, 24 i ALL (wszystkie). Optymalna ilość do precyzyjnego celowania to 2 lub 4 rakiety. Przy zasypywaniu ogniem celów obszarowych można wybrać 24 lub ALL. Wystrzelenie wszystkich rakiet w salwie wymaga przytrzymania spustu aż do końca salwy.

6.
Wybierz źródło „acquisition” oraz skalibruj celownik pod właściwy dystans, z którego przeprowadzany będzie atak. Dokładne informacje o różnych sposobach używania tych funkcji zawarte są poniżej.

Kalibracja celownika na konkretny dystans do przeprowadzenia ataku

Celownik LOS Reticle oraz kursor I-Beam nie wyliczają dokładnego miejsca, gdzie uderzą rakiety (nie działają jak wskaźnik CCIP w samolotach). Ich rolą jest wspomaganie pilota w celowaniu, pokazując mu, jak bardzo mogą odchylić się pylony oraz jak ustawić śmigłowiec na osi celu. 

Mimo to, ważne jest, by skalibrować celownik na odpowiedni dystans, z którego będzie przeprowadzony atak. Ewentualne korekty w kolejnych salwach będą wtedy o wiele mniejsze, a ogień bardziej skupiony.

Wpływ kalibracji odpowiedniego dystansu na precyzję celowania widać na obrazku poniżej: celownik LOS Reticle oraz I-Beam w identycznym położeniu, skierowane w ten sam punkt w terenie, z nieruchomego śmigłowca, dają zupełnie inny punkt trafienia przy kalibracji na 1.5 kilometra, niż  na 3 kilometry.

Są trzy sposoby powiązania celownika LOS Reticle z określaniem dystansu do celu:

• AUTO – Ax.x– automatyczny – komputer na bieżąco wylicza dystans od śmigłowca do punktu wskazywanego przez ceownik LOS Reticle
• MAN – Mx.x manualny – według ustawionego stałego dystansu w metrach
• NAV – Nx.x – nawigacyjny – według odległości do punktu mapy wybranego jako źródło „acquisition”

Domyślnie po aktywacji rakiet celownik pilota jest skalibrowany na 1.5 kilometra. Dla rakiet to trochę blisko –  korekty w kolejnych salwach mogą spowodować wlecenie nad cel i dostanie się pod ewentualny ogień z ziemi. Atak rakietami przeprowadza się zwykle od 3 do 2 kilometrów od celu.

Tryb AUTO

Tryb AUTO to wygodna i uniwersalna metoda. I-Beam oraz pylony będą cały czas dostosowywały się do pozycji celownika LOS Reticle na wyświetlaczu IHADSS, sterowanego głową. 

1.
Wciśnij przycisk MANRNG.

2.
Na klawiaturze wpisz A i potwierdź Enterem.

3.
Na IHADSS pole AX.X będzie na bieżąco pokazywać odległość do punktu, gdzie wycelowany jest LOS Reticle (w tym przypadku 2.7 km).

Tryb MAN

Tryb manualny kalibruje celownik na stałą, ustawioną odległość w metrach. Jeśli nie jesteś pewien, jak oszacować odległość do punktu, który pokazuje akurat celownik LOS Reticle, warto kierować się jakimś punktem odniesienia, np. aktywnym waypointem w pobliżu celu, do którego podawany jest dystans na IHADSS.

1.
Wciśnij przycisk MANRNG.

2.
Wpisz wybraną wartość w metrach na klawiaturze (najlepiej między 3000 i 2000) i potwierdź Enterem.

3.
Na IHADSS pole Mx.x będzie stale pokazywać jeden ustawiony dystans. Nie pokrywa się on z aktualnym dystansem do punktu wskazywanego przez celownik LOS Reticle!

Tryb NAV

Tryb nawigacyjny NAV kalibruje celownik według punktu mapy waypoint Wxx lub target Txx, wybranego jako aktualne źródło „acquisition”. Krzyż Cued LOS Reticle wskazujący źródło „acquisition” pokrywa się z naszym celem, więc łatwo określić dystans do celu po malejącej wartości Nx.x Z drugiej strony kolejny symbol na wyświetlaczu, który musi się pokryć podczas celowania może sprawić, że obraz nie będzie zbyt czytelny.

1.
Wciśnij klawisz „2”, by przejść na miejsce strzelca CPG. Aktywuj TADS jako celownik. Na mapie taktycznej TSD włącz fazę ataku ATK.

2.
Aktywuj uzbrojenie przyciskiem ARMAMENT A/S ARM. Naprowadź krzyż na cel, wciśnij  i przytrzymaj spust lasera LRFD Trigger 2nd Detent, wciśnij przycisk STORE, by zapisać cel jako punkt mapy T01.

3.
Ustaw punkt celu jako źródło „acquisition”. Na ekranie TSD lub WPN wciśnij ACQ, a następnie COORD.

4.
Z listy celów kliknij na wybrany punkt Txx. Opcjonalnie możesz też wybrać stworzony wcześniej punkt trasy waypoint, jeśli pokrywa się z celem, klikając wcześniej na WPTHZ.

5.
Krzyż Cued LOS Reticle z linii przerywanej pokazuje lokację utworzonego punktu. Pole Nx.x (N6.7) pokazuje aktualny dystans do wybranego punktu „acquisition”. Nakładając krzyż z ciągłej linii LOS Reticle na Cued LOS Reticle w odległości N3.0-N2.0 można precyzyjnie wycelować przed strzałem z rakiet.

Atak rakietami – tryb solo

1.
Przygotuj śmigłowiec do ataku rakietami, nie pomijajac niczego z checklisty wcześniej opisanych czynności:

• A/S – ARM – aktywacja uzbrojenia
• Trigger Guard – Open – odblokowanie spustu
• Weapon Action Select R (left) – aktywacja rakiet
• wybór typu rakiet (jeśli są różne w jednej tubie)
• wybór ilości rakiet w salwie
• opcjonalnie wybór źródła acquistion lub aktywnego waypointa, by stworzyć punkt odniesienia do lokacji celu
• jeśli nie została wybrana opcja kalibracji NAV z punktem „acquisition”, kalibracja celownika Auto lub MAN

2.
Zlokalizuj pozycję celów…

3.
…a jeśli nie jest to możliwe, wspomóż się punktem mapy stworzonym wcześniej lub w systemie TADS i ustaw jako punkt „acquisition”, by mieć odniesienie, gdzie jest cel.

4.
Od teraz należy sterować tak, by krzyż celowniczy LOS Reticle znalazł się na celu, idealnie na linii rombu Head Trackera i z Radar Steering Cursorem I-Beam równo na linii. 

5.
Przy kołyszącej się głowie oraz śmigłowcu rzadko kiedy uda się taki układ utrzymać dłużej niż parę sekund, dlatego najlepiej używać krótkich salw i poprawiać je za każdym razem, gdy symbole znowu pokryją się ze sobą.

6.
Obserwuj dystans do celu, jeśli zmienia się dynamicznie. Po minięciu odległości 3 km, zrównaj symbole i strzel pierwszą salwą. Uwaga – I-Beam nie zawsze da się ustawić bezpośrednio na środku. Może na niego wpływać np. siła wiatru.

7.
Jeśli pierwsza salwa nie trafi, dokonaj poprawek i wystrzel ponownie.

8.
Zwróć uwagę na komunikat o czasie lotu pierwszej rakiety z salwy RKT TOF (Rocket Time of Flight) . Gdy dojdzie do 0, rakieta uderzy w ziemię / cel.

9.
Dokonując drobnych poprawek można uzyskać naprawdę niezłą celność.

Atak rakietami – tryb COOP

Tryb COOP ze strzelcem CPG to najłatwiejsza i najbardziej precyzyjna metoda ataku rakietami niekierowanymi. Można ją stosować zarówno samemu, z pomocą George AI Helper, jaki w trybie multicrew, z drugim graczem w kabinie.

1.
Przygotuj śmigłowiec do ataku rakietami, nie pomijając niczego z checklisty wcześniej opisanych czynności:

• A/S – ARM – aktywacja uzbrojenia
• Trigger Guard – Open – odblokowanie spustu
• Weapon Action Select R (left) – aktywacja rakiet
• wybór typu rakiet (jeśli są różne w jednej tubie)
• wybór ilości rakiet w salwie
• upewnij się, że TADS jest źródłem „acquisition”
• kalibracja celownika na AUTO pomoże określić dystans do celu

2.
Wywołaj menu GEORGE AI HELPER (domyślnie LCtrl + V). Nie zmieniaj zasad otwarcia ognia ROE na zielony kolor, bo wtedy CPG zacznie sam strzelać z rakiet.

3.
Wciśnij klawisze George AI Interface LEFT SHORT, by aktywować rakiety niekierowane. Opcjonalnie wciśnij George AI Interface RIGHT SHORT, by zmienić ilość rakiet w salwie QTY (musi być taka sama u pilota i u CPG) oraz George AI Interface LEFT LONG, by zmienić typ rakiet TYPE przy różnych rodzajach w tubie.
Zwróć uwagę na napis COOP oznajmujący wspólne działanie pilota i strzelca.

4.
Skieruj celownik LOS Reticle na rejon celu i wciśnij George AI Interface UP SHORT, by rozpocząć wyszukiwanie celów w tej lokacji.

5.
Po liście celów możesz poruszać się klawiszami George AI Interface UP SHORT i DOWN SHORT. Wybierz jeden z nich, patrząc na przesuwającą się pozycję krzyża z linii przerywanej Cued LOS Reticle wciskając George AI Interface RIGHT SHORT. CPG potwierdzi śledzenie celu.

6.
Skup się na symbolach na IHADSS. Leć tak, by umieścić je wszystkie na środku.

7.
Umieść krzyż celownika LOS Reticle na punkcie „acquisition” oznaczonym krzyżem Cued LOS Reticle. Jednocześnie ustaw tak śmigłowiec, by wszystkie symbole spotkały się na środku pod Head Trackerem.

8.
Gdy cel znajdzie się w zasięgu ok. 3 kilometrów, a symbole spotkają na środku, naciśnij spust. Tryb COOP jest niezwykle skuteczny, dlatego praktycznie nie widząc celów można liczyć na celne trafienia.

9.
Wykonując niezbędne poprawki strzelaj kolejnymi salwami.

10.
W trybie multiplayer gracz na miejscu strzelca śledzi cel kamerą TADS i oświetla laserem. Komunikat dla pilota „Match and shoot” jest sygnałem do wycelowania i otwarcia ognia.

Atak rakietami – Indirect Fire (ogień pośredni na daleki dystans)

Ogień pośredni (Indirect Fire) to strzelanie bez dokładnego celowania, jedynie w stronę obiektów do zniszczenia. Używa się go, by osiągnąć maksymalny zasięg skuteczny rakiet, ostrzelać cele z bezpiecznej odległości, bez wystawiania się na wykrycie i niebezpieczeństwo zestrzelenia. Jednoczesne salwy z kilku śmigłowców powodują efekt ostrzału artyleryjskiego, co może mieć duże znacznie psychologiczne. Może to być również ostrzał na o wiele bliższy dystans, ale za jakąś naturalną zasłoną terenową, np. zza wzgórza. Rakiety lecą wtedy lobem nad nim, by spaść po drugiej stronie. 

Dystans i wielkość oraz kształt obszaru, gdzie trafią rakiety zależny jest od kąta wystrzelenia rakiet oraz prędkości i wysokości śmigłowca. Na początku na pewno trzeba się liczyć z tym, że salwy nie będą trafiały, tam gdzie trzeba. Większa precyzja przyjdzie z czasem i dłuższym treningiem. 

W przypadku ostrzału na dalekie odległości, przy wysokim uniesieniu dzioba śmigłowca, komputer nie pozwoli oddać strzału – do ominięcia tej blokady służy spust drugiego stopnia, czyli GUN TRIGGER 2nd DETENT – podobnie, jak przy wskaźniku laserowym.

Mimo, że nie będziemy widzieć celu w momencie strzelania, musimy wiedzieć gdzie jest i jak daleko jest, dlatego rejon musi być oznaczony jako punkt mapy – waypoint Wxx lub cel Txx.

1.
Przygotuj śmigłowiec do ataku rakietami, nie pomijajac niczego z checklisty wcześniej opisanych czynności:

• A/S – ARM – aktywacja uzbrojenia
• Trigger Guard – Open – odblokowanie spustu
• Weapon Action Select R (left) – aktywacja rakiet
• wybór typu rakiet (jeśli są różne w jednej tubie)
• wybór ilości rakiet w salwie – 24 lub ALL
• punkt mapy z celem jako źródło „acquisition”
• kalibracja celownika może być ustawiona na MAN 8000

Pamiętaj o przypisaniu spustu broni 2 stopnia – Gun Trigger 2nd Detent. Najlepsze rezultaty daje maksymalna ilość rakiet w salwie – ALL.

2.
Obserwuj malejący dystans do punktu „acquisition” Nxx, czyli w tym przypadku celu. Zapewnij sobie trochę czasu na przygotowania, bo strzał salwą zacznie się po minięciu granicy 10 kilometrów. Zlokalizuj krzyż z linii przerywanej Cued LOS Reticle pokazujący lokalizację celów. Leć tak, by znalazł się pod Head Trackerem, na jednej osi.

3.
Wciśnij SYMBOLOGY SELECT UP, by włączyć tryb CRUISE na wyświetlaczu IHADSS.  Drabinka pochylenia dzioba przyda się przy oddawaniu strzału. Utrzymuj tor lotu z symbolami na środku.

4.
Pilnuj momentu, gdy miniesz 10 kilometrów do celu. LOS Reticle powinien być nieco poniżej Head Trackera – tym razem nie musi być na celu. I-Beam za to nadal musi być na środku, razem z innymi symbolami.

5.
Po przekroczeniu granicy 10 kilometrów do celu zdecydowanym ruchem pociągnij drążek cyclic do siebie, by śmigłowiec szybko zadarł dziób w górę, aż do 30 stopni, cały czas utrzymując symbole na środku. Przy 30 stopniach wciśnij i przytrzymaj spust drugiego stopnia Gun Trigger 2nd Detent, aż wszystkie rakiety opuszczą tuby.

6.
W czasie treningów można podejrzeć tor lotu i przebyty dystans rakiet na mapie F10.

7.
Niestety. Tym razem zabrakło dosłownie kiludziesięciu metrów. Rozpoczęcie wznoszenia do 30 stopni o sekundę lub dwie wcześniej zapewne dałoby ostrzał w punkt.

Ograniczenia w użyciu rakiet

Inhibited Rocket Steering Cursor

Inhibited Rocket Steering Cursor, czyli I-Beam w formie linii przerywanych pojawia się, gdy nie są spełnione warunki do odpalenia rakiet – dystans do celu przekracza 7.5 kilometra albo pozycja celownika LOS Reticle jest za bardzo na lewo lub prawo względem osi rombu Head Tracker.

Pylon Limit

Pylon Limit oznacza przekroczenie możliwości Pylon Articulation, czyli wychylenia tub w górę lub dół na pylonach. Komunikat pojawia się, gdy celownik LOS Reticle jest skierowany za bardzo do góry lub za bardzo w dół. I-Beam także pojawi się wtedy w formie linii przerywanej.

Type Select

Type Select oznacza brak wyboru typu rakiety z tuby wypełnionej różnymi rakietami w strefach.

No Rockets

No Rockets – koniec amunicji. W tubach nie ma już rakiet.

Ściągnij wersję PDF