Spis treści:
Co to jest Datalink i STN – Source Track Number?
Ustawienia w edytorze misji
Zmiana samolotów w zakresie Team/Donor (drużyna/dawca)
Datalink w akcji – tryb Air to Air
Datalink w akcji – tryb Air to Ground

Co to jest Datalink i STN – Source Track Number?

Datalink to system wymiany informacji pomiędzy samolotami sojuszników. W DCS World F/A-18C może obecnie wymieniać dane pomiędzy innymi Hornetami i samolotami F-16C Viper. Precyzyjny wybór od kogo czerpie się informacje możliwy jest dzięki funkcji STN – Source Track Number. Przypisuje ona każdemu samolotowi w misji unikalny numer identyfikacyjny.

Nowa funkcja pozwala skupić w sieci wymiany danych do czterech samolotów w ramach jednej drużyny (Team) na podstawie ich indywidualnych numerów STN (Source Track Number). Samoloty nie muszą być w tej samej grupie, którą tworzy się w edytorze. Dodatkowo można jeszcze przyporządkować osiem następnych samolotów jako „donors” (ang. dawcy). Na ekranie SA i radarze możemy więc otrzymywać informacje od czterech członków drużyny Datalink (Team Members)  i ośmiu „dawców” (Donors). To odwrotnie niż w przypadku F-16C, który może mieć 8 Members i 4 Donors.

Team Members przesyłają więcej informacji od Donors. Na ekranie SA widać m.in. jakie samoloty wroga lub cele naziemne mają zalockowane i atakują, dzięki linii przerywanej od ich ikony, do ikony celu. Dawcy pomagają przede wszystkim w wykrywaniu i identyfikacji celów powietrznych.

Samolot AWACS jest ZAWSZE automatycznie przypisany do sieci Datalink i nie wymaga żadnych ustawień w edytorze, by korzystać z jego pomocy. Dawcami mogą samoloty innego typu niż F/A-18C, korzystające z systemu Datalink 16, np. F-16C.

Rozszerzone funkcje Datalink z numerami STN przydadzą się głównie w misjach wieloosobowych na serwerach multiplayer. W singlu nie da się ich aż tak wykorzystać przez ograniczone funkcje komunikatów radiowych, ale zawsze dostarczają nieco więcej informacji w świadomości sytuacyjnej.

UWAGA
Poniższe instrukcje dotyczą głównie tworzenia misji w edytorze. Jeśli nie zamierzasz nigdy tego robić, możesz od razu przejść do podrozdziałów: Datalink w akcji i Zmiana samolotów w zakresie Team/Donor. Warto jednak przestudiować część z edytora, by lepiej zrozumieć działanie systemu STN i w złożonych misjach poradzić sobie z ewentualną szybką zmianą w czasie lotu samolotów, które mają dostarczać informacje.

Ustawienia w edytorze misji

Jeśli zależy ci tylko na korzystaniu z większej ilości danych od 12 samolotów na ekranie SA, możesz poprzestać na ustawieniach domyślnych. Przy różnych bardziej złożonych opcjach misji  i wyzwalaczach warto jednak samemu ustawiać numery STN, skróty pseudonimów w komunikacji radiowej i w każdym wypadku pamiętać o nadawaniu krótkich, łatwych do skojarzenia nazw dla grup.

Biorąc pod uwagę, że numer STN ma format pięciocyfrowy 00xxx, a samolotów w grupie jest cztery, ja stosuję zasadę numerów: setka oznacza grupę, jednostka dany samolot z grupy, czyli:

• pierwsza grupa samolotów: 00101 / 00102 / 00103 / 00104
• druga grupa: 00201 / 00202 / 00203 / 00204
• trzecia grupa: 00301 / 00302 / 00303 / 00304, itd.

Poniższy przykład pokazuje ustawienia misji z 4 samolotami – członkami drużyny oraz 1 samolocie – dawcy:

• 2 amerykańskie F/A-18C – grupa SNAKE2
• 2 amerykańskie F/A-18C – grupa JOKER
• 1 amerykański F-16C – grupa VIPER (dawca)

1.
Stwórz w edytorze pierwszą grupę samolotów: swój i skrzydłowych od 1 do 3. Pamiętaj o łatwiej nazwie dla grupy (GROUP NAME) i nazwie pilota (PILOT).

2.
Kliknij zakładkę dodatkowych właściwości samolotu z ikoną trzech kropek „…”. Możesz zmienić tam numer STN, by łatwiej je odróżniać, np. 00110. Możesz jeszcze ustawić Label zgodny z ksywką Callsign i numer wywoławczy przez radio. Dzięki temu łatwiej zidentyfikować samolot również na ekranie DDI w kokpicie. Callsign Label to zwykle dwie litery z ksywki np. Joker – JK, Viper – VP.

3.
Klikając strzałkę przy UNIT wybierz kolejne samoloty z grupy i ustaw dla nich numery STN oraz Labels w ten sam sposób.

4.
Stwórz kolejne grupy samolotów do drużyny Team Members jeśli to konieczne oraz dawców Donors. Nadaj im numery STN. Pamiętaj o prostych, łatwych do zapamiętania nazwach. Powtórz to dla każdego samolotu w grupie.

5.
Zaznacz z powrotem swój samolot. Kliknij ostatnią zakładkę trzech mini-ikon z ustawieniami  Datalink. Domyślnie twoja grupa maszyn będzie już zaznaczona do wymiany danych jako członkowie MEMBERS. Klikając na ikonę kosza możesz usunąć samolot z sieci wymiany danych Datalink. Aby dodać kolejną grupę do drużyny Team Members, wybierz ją z pola wyboru GROUP i kliknij ADD. Możesz także wybrać tylko pojedyncze samoloty zamiast całej grupy, wtedy wybiera się je z pola UNIT i klika ADD (dodaj) – dlatego tak ważne jest właściwe nazywanie nawet pojedynczych samolotów (np. Joker 1-1 albo Viper 1-2). Pamiętaj, że członków drużyny MEMBERS może być czterech, łącznie z twoją maszyną.

6.
W tej samej zakładce niżej znajduje się lista dawców TNDL Donors. Na dole są te same pola do wyboru grupy GROUP lub pojedynczych samolotów jako dawców UNIT. Wybierz nazwę grupy dawców lub konkretny samolot i kliknij ADD. Możesz dodać aż 8 dawców! Konfiguracja Datalink w edytorze jest gotowa. Na liście są cztery F/A-18C w jednej drużynie Datalink, ale z dwóch grup Snake2 i Joker oraz jeden dawca F-16C z łatwą do zapamiętania numeracją STN.

Zmiana samolotów w zakresie Team/Donor (drużyna/dawca)

Jeśli z jakichś powodów chcesz zmienić samoloty w drużynie Datalink już w czasie lotu, możesz to zrobić na ekranie SA Situational Awarness. Można dowolnie usuwać, dodawać i zmieniać członków / dawców pomiędzy samolotami w tym systemie.

1.
Wybierz ekran świadomości sytuacyjnej SA na jednym z monitorów DDI. Samoloty wyświetlone są jako kółka z kropką po boku. Członkowie MEMBERS mają w środku kolejne litery alfabetu, dawcy DONORS są bez litery.

2.
Wciśnij Sensor Control Switch z wybranym kierunkiem, by aktywować monitor SA jako SOI. Najeżdżając kursorem na ikonę samolotu wyświetlą się informacje o nim:

• MEMBx (członek drużyny + numer)
• DONRx (dawca + numer)
• FA18 – typ samolotu
• JK11/17.5 (skrót nazwy Callsign Label i numer Voice Callsign/aktualny stan paliwa)
• BRA 225/3 (pozycja względem naszego samolotu: kurs/odległość)
• BE xxx/xx (pozycja względem Bullseye, jeśli jest włączony)

3.
Z kursorem nad ikoną samolotu możesz używać przycisków obok MEMBx oraz DONRx i dowolnie zmieniać rolę samolotów z członka drużyny MEMBER na dawcę DONOR – i na odwrót. W tym przykładzie jeden z członków F/A-18 został odznaczony jako Member, a poprzedni dawca Donor F16 przekształcony na członka Member.

4.
Zamiast kursora można używać przycisku STEP do przełączania się pomiędzy ikonami samolotów na ekranie SA.

Datalink w akcji – tryb Air to Air

1.
Główna zaleta Datalink w grupie to widoczność kontaktów wykrytych przez innych członków i dawców, również na wyciszonym radarze. Dzięki kilku źródłom, kontakty zwykle są już zidentyfikowane jako „swój” lub „obcy”.

2.
W sytuacji dużego zamieszania w powietrzu widać, który samolot zalockował który cel i go atakuje. Dotyczy to tylko samolotów MEMBERS. Przykład na screenie pokazuje, że F/A-18C Joker 1-2 namierza właśnie wrogi samolot, który leci bezpośrednio na nas.

3.
Jeśli zalockowany przez nas cel został również zidentyfikoany jako „wróg” przez inny samolot z drużyny Datalink, nad symbolem celu pojawi się dodatkowy grot u góry.

4.
Członków drużyny widać także na celowniku nahełmowym. Są oznaczeni właściwą literą, na dole jest odległość w milach od nich. Gdy na ekranie SA najedziemy na kontakt kursorem wyświetlając dodatkowe informacje, na HMCS przy jego literze pojawi się gwiazdka..

Datalink w akcji – tryb Air to Ground

1.
Na ekranie SA widać, który samolot z drużyny MEMBERS atakuje cel naziemny – nie jest to konkretny obiekt-cel, ale punkt SPI, jaki wyznaczył członek drużyny i zapewne za chwilę go zaatakuje. Na ekranie SA pojawi się ikona punktu w postaci „łódki” i linia łącząca go z samolotem.

2.
Informacje z SA można wykorzystać do lokalizacji celu / grupy celów, które właśnie atakuje członek drużyny. Można to zrobić na dwa sposoby. Mniej dokładny polega tylko na zasobniku TGP. Ikona kwadratu z kropką pokazuje miejsce, gdzie akurat patrzy zasobnik TGP.

3.
Z ekranem TGP jako aktywnym, użyj gałki TDC i przesuń ikonkę w punkt, do którego prowadzi linia od członka MEMBER. Pamiętaj, że tak naprawdę przesuwasz kamerę TGP na aktywnym, innym ekranie, a tu tylko widać w czasie rzeczywistym lokację aktualnego obrazu.

4.
Weź jednak pod uwagę, że to bardzo niedokładna metoda. Łatwo znajdzie się głównie duże budynki. Cele małe, jak czołgi, mogą być znacznie trudniejsze do zlokalizowania. Dobrze za to widać eksplozje atakowanych pojazdów .

5.
Druga metoda wykorzystuje celownik nahełmowy. Punkt SPI stworzony przez członka drużyny jest widoczny jako ikona grotu z kropką i odległością.

6.
Ustaw celownik nahełmowy jak aktywny sensor wciskając Sensor Control Switch UP. Pojawi się symbol koła.

7.
Najedź środkiem koła na ikonę SPI i wciśnij TDC Depress. Wyznaczysz cel dla swojego sensora, a kamera TGP skieruje się w tym kierunku.

8.
Na TGP zobaczysz, gdzie patrzył sensor samolotu z drużyny.

Ściągnij wersję PDF