Spis treści:
Pocisk AGM-65 Maverick
Niezbędne klawisze
Przygotowanie pocisków AGM-65
Opis ekranu pocisku AGM-65 Maverick
Kamera pocisku AGM-65 Maverick
Kalibracja pocisków Maverick – BSGT
Tryb PRE – Preplanned
Tryb VIS – Visual
Tryb BORE – Boresight
Force Correlate – lockowanie na dowolnym punkcie
Ripple – odpalenie dwóch pocisków jednocześnie

Pocisk AGM-65 Maverick

AGM-65 Maverick to pocisk powietrze-ziemia typu „odpal i zapomnij”, przeznaczony dla misji bliskiego wsparcia z powietrza. Nadaje się do atakowania pojazdów opancerzonych i obiektów obrony przeciwlotniczej, a w wersji z większą głowicą również do niszczenia celów strategicznych, jak bunkry, mosty, budynki czy okręty. Zasięg nie jest duży – Mavericki niszczą cele z odległości 5-12 mil morskich.

W użyciu znajdują się od 1972 roku i są najliczniej produkowanym pociskiem z rodzaju broni „inteligentnej” po stronie państw NATO. Mavericki wykorzystywano podczas inwazji na Irak, w pierwszej wojnie w Zatoce Perskiej, wojnie Yom Kippur, a nawet w czasie konfliktu w Wietnamie. Kod przez radio przy odpaleniu pocisku Maverick to „Rifle”.

F-16C Viper w DCS World ma do dyspozycji cztery rodzaje pocisków AGM-65 Maverick o oznaczeniach D, G, H i K. Różnią się one sensorem wyszukiwania celu oraz wielkością głowicy bojowej. 

• AGM-65D IR 125 lbs
• AGM-65G IR 300 lbs
• AGM-65H CCD 125 lbs
• AGM-65K CCD 300 lbs

Wersje D i G posiadają sensor przekazujący pilotowi obraz z kamery na podczerwień IR (InfraRed). Lockują więc na cele wyróżniające się na tle otoczenia swoją temperaturą, na zasadzie kontrastu. Taki sposób naprowadzania wykorzystuje się głównie do niszczenia celów ruchomych – pocisk będzie cały czas śledził jadący pojazd. D ma mniejszą głowicę o wadze 57kg (125 funtów) i nadaje się do niszczenia pojazdów oraz małych obiektów. G ma powiększony łaudnek wybuchowy o masie 136kg (300 funtów) i jest przeznaczony do celów o większych rozmiarach.

Wersje H i K posiadają sensor elektro-optyczny z matrycą CCD, czyli po prostu kamerę telewizyjna. Oferuje ona lepszą jakość obrazu przekazywanego przez pocisk, ale tylko w dzień. W przeciwieństwie do kamery IR, pociski z CCD nie mogą być używane w nocy. Mają też mniejszy zasięg i wymagają naprawdę dobrej pogody i widoczności, by zalockować się na kontrastowym celu. Pociski w tej wersji zostały wprowadzone po doświadczeniach w operacji Pustynna Burza i są przeznaczone do używania głównie w terenie pustynnym. Chodzi tu o wyróżnianie się małych pojazdów na jasnym tle bezkresnej pustyni. W dzień wyraźniej je widać w kamerze CCD.

Matryca CCD umożliwia za to wykorzystanie pocisków H i K w trybie FORCE CORRELATE, czyli lockowanie na dowolnym punkcie w terenie lub dużym obiekcie. Wybierając podtryb AREA dla tej wersji pocisku, możemy zalockować go na dowolnym punkcie terenu, np. w oknie budynku na konkretnym piętrze, moście, hangarze czy wybranym  punkcie na burcie okrętu – nie musi być to kontrastowy cel, jak w przypadku kamery IR. Podobnie jak w D i G, wersja H to mała głowica (57kg), a K – większa (136kg).

Pociski AGM-65D i G mają kolor oliwkowy. AGM-65H i K mają kolor biały. Można je załadować tylko na pylony (stacje) 3 i 7. Korzystając z dodatkowych zaczepów LAU-88 na jednym pylonie mogą znaleźć się maksymalnie trzy lekkie pociski D lub H (z głowicą 57kg). F-16C Viper może więc zabrać maksymalnie 6 lżejszych pocisków Maverick lub po jednym ciężkim G i K.

Warto jednak zaznaczyć, że konfiguracja z trzema pociskami na pylonie była jedynie testowana eksperymentalnie przez USAF i w rzeczywistości samoloty F-16 nie przenoszą takiego układu pocisków. Powód jest prosty: płomień silnika trzeciego Mavericka przy odpaleniu jest skierowany bezpośrednio na ster wysokości, co może skutkować jego uszkodzeniem.

Niezbędne przyciski

TMS Up – lockowanie celu
TMS Down – rezygnacja z lockowania celu
DMS Down – aktywacja ekranu z obrazem TGP/ WPN sensora pocisku
Expand FOV Button – FOV, pole widzenia kamery pocisku
MSL STEP – przełączanie pomiędzy pylonami 3 i 7
RDR Cursor – kontrola kamery sensora Mavericka i TGP
WPN Release – Odpalenie pocisku

Przygotowanie pocisków AGM-65 Maverick

1.
Wybierz tryb atakowania celów naziemnych A-G, by przejść do strony zarządzania uzbrojeniem SMS.

2.
Wciśnij przycisk PWR, by włączyć sensor pocisku – ON. Maverick będzie gotowy do akcji po około 3 minutach. 

3.
Jeśli na pokładzie są różne wersje pocisków, np. 65H i 65D, drugi model wymaga osobnego wciśnięcia PWR ON, by sensor w nim również się włączył. Wersję pocisku wybiera się przyciskiem obok xAG65x. 

4.
Wstępnie można też wybrać tryb namierzania celu, choć równie dobrze można to zrobić później. AGM-65 może działać w trzech trybach:

• VIS (Visual) – sterowanie bezpośrednio kamerą pocisku
• PRE (Preplanned) – powiązanie kamery pocisku z kamerą zasobnika celowniczego TGP
• BORE (Boresight) – tryb celownika na HUDzie

CNTL – automatyczne uruchamianie pocisków Maverick

Opcje w sekcji CNTL pozwalają ustawić automatyczne włączenie procesu uruchamiania sensora w zależności od pozycji samolotu na obszarze działania. System pozwala zrobić to w odniesieniu do konkretnego punktu nawigacyjnego, np. typu FENCE IN, czyli momentu, gdy wkraczamy na teren kontrolowany przez nieprzyjaciela. Dodatkowo możemy ustawić, z którego kierunku mamy się poruszać od wybranego steerpointu.

1.
Wybierz opcję CNTL. Przełącz AUTO PWR na ON. Klikając na STPT wybierz numer steerpointa, od którego ma się zacząć proces uruchamiania pocisków. Kliknij na NORTH OF, by zmienić kierunek od wybranego steerpointa. Dostępne są cztery główne kierunki: North, South, East, West. Pamiętaj, że jeśli przenosisz kilka wersji Mavericków, musisz uruchomić Auto PWR ON dla każdego typu oddzielnie, przełączając się pomiędzy nimi przyciskiem AG65 powyżej PWR. Czas potrzebny na gotowość do pracy pocisku to około 3 minut.

Wyświetlanie obrazu z sensora Mavericka

Aby wyświetlić obraz z kamery pocisku Maverick trzeba przejść do osobnego ekranu na wyświetlaczu MFD oznaczonego WPN (Weapon).

1.
Wciśnij podświetlony na biało przycisk aktywnego ekranu, by przejść do menu głównego.

2.
Wybierz funkcję WPN (Weapon), by przejść do ekranu sensora aktywnej broni.

3.
Jeśli Maverick nie jest jeszcze gotowy do akcji po wciśnięciu PWR ON, ekran będzie ciemny z napisem NOT TIMED OUT.

4.
Gdy pocisk będzie gotowy, na ekranie pokaże się obraz z kamery IR lub CCD z napisem RDY (Ready).

5.
Jakość obrazu można nieznacznie dostosować przyciskami BRT (jasność), CON (kontrast) i SYM (jasność tekstu i symboli).

Opis ekranu pocisku AGM-65 Maverick

1. PRE – aktualny tryb lockowania celu:
   – PRE (preplanned)|
   – VIS (visual)
   – BORE (boresight)
2. FOV – zakres pola widzenia Field of View. Przełącza pomiędzy szerokim kątem, a wąskim, który przybliża obraz
3. WB, BW, AREA – White Over Black lub Black over White. Przełącza kolor krzyża celowniczego biały-czarny zależnie od kontrastu pomiędzy tłem i celem. W wersjach H i K jest jeszcze podtryb AREA do ataków FORCE CORRELATE
4. LAR (Launch Acceptable Region) – wizualizacja zasięgu pocisku względem wyznaczonego celu. Grot pokazuje akutalny dystans do celu, górna krawędź LAR to zasięg maksymalny, dolna krawędź to minimalna odległość do wystrzelenia pocisku
5. Tracking gate – krzyż celowniczy do oznaczania celu do śledzenia
6. Pointer cross – krzyż pokazujący pozycję boresight względem sensora pocisku, czyli gdzie aktualnie zwrócony jest dziób samolotu
7. Numer pylona z pociskiem Maverick. Aktywny pocisk ma numer na białym tle.
8. Wskaźnik pokazujący, w którą stronę zwrócony jest dziób samolotu względem kursu na aktywny steerpoint (pionowa kreska)

AGM-65 D i G

W wersjach D i G nie ma opcji AREA. Zamiast oznaczeń WB i BW są:

• HOC – Hot on Cold (wyświetla biały krzyż celowniczy)
• COH – Cold on Hot (wyświetla czarny krzyż celowniczy)

Kamera pocisku AGM-65 Maverick

1.
Kamery CCD i IR w pociskach AGM-65 Maverick mają o wiele mniejsze możliwości niż ta w zasobniku celowniczym TGP. Cele wielkości czołgów zwykle widać w niej jako małe kropki, chyba że podlecimy naprawdę blisko. Warto więc pamiętać, by dobrać właściwą wersję pocisku do warunków i odpowiednio kontrastowym obrazie. 

2.
Różnicę we właściwym doborze pocisków ilustruje poniższy przykład. Unieruchomione, „zimne” czołgi na tle pustyni są praktycznie kompletnie niewidoczne w kamerze na podczerwień IR wersji D i G. Widać je dopiero w kamerze CCD wersji H i K. 

3.
Czołgi z „gorącymi” silnikami jadące przez pustynie, pojawiają się w kamerze IR wersji D i G jako wyraźnie kontrastujące punkty.

Boresighting – Kalibracja pocisków Maverick

Pociski Maverick mogą działać w trybie PRE – AUTO, który umożliwia automatyczne lockowanie celu wybranego na ekranie zasobnika celowniczego TGP – pozwala to na szybsze znalezienie celu i precyzyjniejszą identyfikację niż na ekranie samego Mavericka, dzięki większemu przybliżeniu.

Do prawidłowego działania tego trybu niezbędne jest jednak ustawienie zbieżności kamery zasobnika TGP z kamerą pocisku Maverick, by zawsze patrzyły w ten sam punkt. Przy starcie misji z ziemi, zarówno Cold Start jak i Hot Start, zbieżność ta nie jest ustawiona i wymagana jest ręczna kalibracja kamer za pomocą funkcji BSGT (Boresight). W przypadku rozpoczęcia w powietrzu, kalibracja nie jest wymagana.

Chociaż instrukcja mówi, że zbieżność można wykonać zarówno na lotnisku, jak i w powietrzu, wymaga też, by obiekt, na którym dokonuje się kalibracji był oddalony o ok. 3 mile. Najlepiej więc wykonać kalibrację z powietrza, na odległości używania Mavericków – od 5 do 10 mil. W ten sposób unika się niepożądanego efektu paralaksy i błędów w zbieżności. Jeśli misja nie uwzględnia kalibracji w jakimś punkcie nawigacyjnym, po starcie zrób nawrót i wybierz jakieś obiekty na lotnisku.

Problem z brakiem zbieżności widać poniżej – kamera Mavericka jest mocno przesunięta względem kamery TGP i na dystansie 5 mil pokazuje punkt oddalony o ponad 100 metrów od kamery TGP.  

1.
Ustaw przełącznik GND JETT na górną pozycję ENABLE.

2.
Przełącz uzbrojenie na tryb symulacji SIMULATE.

3.
Włącz tryb atakowania celów naziemnych A-G.

4.
Włącz zasilanie Mavericków PWR ON. Na monitorze wyświetl obraz WPN z pocisku Maverick (trzeba będzie poczekać ok 5 minut aż się pojawi). Wybierz tryb PRE.

5.
Na drugim ekranie MFD wyświetl obraz z TGP. Jeśli obiektyw skierowany jest w odległy punkt nawigacyjny,  wciśnij tryb SP, by skierować kamerę bezpośrednio przed samolot i ponownie SP, by odblokować poruszanie kamerą. 

6.
Wciśnij DMS Down, by aktywować ekran TGP jako SOI. Użyj gałki lub przycisków RDR Cursor i naprowadź kamerę na jakiś charakterystyczny obiekt. Powinien on znajdować się w odległości minimum 3 mil od samolotu, aby uniknąć efektu paralaksy, a najlepiej od 5 do 10 mil. 

7.
Wciśnij TMS Up, by oznaczyć cel w trybie POINT TRACK.

8.
Wciśnij DMS Down, by aktywować ekran pocisku Maverick jako SOI. Wciśnij przycisk FOV, by zbliżyć obraz z kamery. Za pomocą gałki lub przycisków RDR Cursor naprowadź kamerę Mavericka na ten sam punkt, co kamerę TGP. Wciśnij TMS Up, by zalockować cel dla pocisku.

9.
Po zalockowaniu celu pojawi się opcja BSGT. Wciśnij przycisk obok tego napisu. Na chwilę pojawi się białe tło wokół liter BSGT – to znak, że kalibracja została zapamiętana.

10.
Wciśnij dwa razy TMS Down, by skasować lock Mavericka i zresetować kamerę pocisku. Kalibracja dotyczy pocisków tylko na jednym, aktywnym pylonie. Należy ją powtórzyć dla Mavericków na pylonie pod drugim skrzydłem. Wciśnij MSL STEP lub przycisk przy numerze drugiego pylonu. Podświetlenie numeru aktywnego pylonu zmieniu się.

11.
Powtórz wszystkie kroki, czyli zwiększ FOV kamery pocisku, naprowadź ją na cel wskazywany przez TGP i  zalockuj go wciskając TMS Up. Następnie wciśnij przycisk BSGT na ekranie.

12.
Po wykonanej kalibracji kamera Mavericka będzie patrzyć dokładnie tam, gdzie kamera TGP i w trybie PRE-AUTO automatycznie lockować cel.

13.
Pamiętaj, by na koniec wyłączyć GND JETT – pozycja OFF – oraz tryb SIMULATE uzbrojenia i przestawić go na OFF.

14.
Jeśli masz przed sobą długi lot do celu, wyłącz zasilanie Mavericków na PWR OFF. W teorii mogą one być włączone przez ok. godzinę.

Tryb PRE – Preplanned

Tryb PRE (Preplanned) pozwala na najdokładniejszą identyfikację lockowanego celu, ale wymaga do tego zasobnika celowniczego TGP. Sensor Mavericka jest w tym trybie zespolony z kamerą TGP i gałką RDR Cursor manipulujemy obiema kamerami jednocześnie.

Tryb PRE posiada dwa podtryby HAND-OFF, czyli sposobu lockowania celu przez sensor pocisku:

1. AUTO – automatyczne lockowanie celu wybranego na ekranie TGP. Działa z pociskami w wersji D i G, a więc z kamerą IR.
2. MAN (manual) – kamera Mavericka kieruje się na ten sam cel, co TGP, ale pocisk wymaga manualnego zalockowania przez pilota. Tryb MAN warto stosować przy celach ruchomych, gdyż automat ma sporo kłopotów z samoczynnym zalockowaniem się na poruszający się cel.

Hand-OFF AUTO – automatyczne lockowanie celu

1.
Na jednym ekranie ustaw obraz z zasobnika TGP. Upewnij się, że aktywny tryb Hand Off to AUTO. Ustaw ekran jako aktywny SOI wciskając DMS Down.

2.
Na drugim ekranie wyświetl obraz WPN z pocisku Maverick. Wciśnij FOV, by przybliżyć obraz. Potwierdż, że aktywnym trybem jest PRE, a pocisk jest w zasięgu celu – grot LAR jest pomiędzy wskaźnikami maksymalnego i minimalnego zasięgu. Jeśli odległość będzie zbyt duża, automatyczny lock nie zadziała.

3.
Na ekranie TGP wybierz cel i oznacz go w trybie POINT TRACK wciskając TMS Up.

4.
Na ekranie Mavericka pojawi się komunikat o „przekazaniu” celu z TGP do sensora pocisku: „Handoff in progress” z numerem pylonu „Station 7”.

5.
Poprawny lock potwierdza literka C (Complete) nad numerem pylonu oraz krzyż celownika Tracking Gate zakleszczony na celu i charakterystycznie drżący. Jeśli krzyż nie drży lub linie nie dochodzą do celu, należy:

• aktywować ekran Mavericka jako SOI wciskając DMS Down i skasować wadliwy lock wciskając TMS Down sprawdzić, czy na ekranie Mavericka jest właściwy kontrast celu do otoczenia i odpowiedni zasięg
• aktywować ekran TGP jako SOI i jeszcze raz oznaczyć cel na TGP w trybie POINT i czekać na kolejną próbę Hand Off

6.
Na HUDzie widać aktywny tryb PRE. Kółko w kwadracie to symbol sensora Mavericka, który aktualnie patrzy w to samo miejsce, co kamera TGP (kwadrat). Na HUDzie widać też wskaźnik zasięgu pocisku LAR – w tym przypadku to poniżej 5 mil. Można odpalić pocisk wciskając spust WPN REL. Jeśli pocisk nie odpala, to znaczy, że nie doszło do poprawnego zalockowania celu.

7.
Po odpaleniu ekran Mavericka przełączy się na kolejny pocisk, jeśli jest jeszcze na pylonie. Na obu ekranach można obserwować skutki ataku.

Hand-OFF MAN – manualny lock

Podtryb MAN funkcji Hand Off przydaje się w sytuacjach, gdy chcemy tylko skierować kamerę Mavericka w rejon, na który patrzy kamera TGP i zalockować cel później. To również pewniejszy sposób, by zalockować cel poruszający się ze znaczną prędkością, bo automatyczny Hand Off może mieć w takim przypadku kłopoty.

1.
Tak, jak w poprzednim podtrybie, ustaw TGP na jednym ekranie, ale tym razem włącz tryb MAN funkcji Hand Off. Znajdź cel i oznacz go w trybie POINT TRACK wciskając TMS Up.

2.
Kamera Mavericka skieruje się na ten sam punkt. Wciśnij FOV, by przybliżyć obraz. Wciśnij DMS Down, by aktywować ekran jako SOI.

3.
Lockowanie celu dla pocisku Maverick trzeba przeprowadzić manualnie. Za pomocą gałki / przycisków RDR Cursor naprowadź Tracking Gate na cel i wciśnij TMS Up, by go zalockować. Poprawny lock potwierdza Tracking Gate zakleszczony na celu i drżący w charakterystyczny sposób. Pozostaje odpalić pocisk za pomocą WPN REL.

Tryb VIS – Visual

Tryb VIS (Visual) przydaje się przy braku zasobnika TGP. Pozwala bezpośrednio kontrolować kamerę pocisku Maverick na ekranie MFD w powiązniu z symbolem na HUDzie. Kamera pocisku zawsze pozostaje w korelacji z punktem na ziemi, co ułatwia wyszukiwanie celu niezależnie od manewrów w czasie lotu.

1.
Kliknij przycisk wyboru trybu pracy Mavericka, aż pokaże się tryb VIS (Visual).

2.
Tryb VIS oznaczony jest również w lewym dolnym rogu HUD-a. Na HUDzie pojawi się kwadrat symbolizujący miejsce, gdzie skierowany jest sensor pocisku, czyli SPI (Sensor Point of Interest). Początkowo będzie to punkt markera kierunku lotu, ale można go dowolnie przesuwać za pomocą gałki / przycisków RDR Cursor, o ile HUD jest aktywnym sensorem (gwiazdka w lewym, górnym rogu). Na HUDzie nie można jednak zalockować celu w tym trybie.

3.
Przesuwając Target Box na Hudzie można obserwować kamerę Mavericka na ekranie pocisku podążającą za symbolem na HUDzie.

4.
Wciskając DMS Down, by aktywować ekran Mavericka jako SOI odwracamy styuację – kontrolujemy bezpośrednio kamerę pocisku obserwując na HUDzie, w jakie miejsce akurat patrzy. Po aktywacji ekranu Mavericka sensor jego kamery na HUDzie wyznacza sybol kółka.

5.
W trybie VIS tylko bezpośrednio na ekranie Mavericka można zalockować cel wciskając TMS Up. Poprawny lock potwierdzi drżący Tracking Gate i krzyż zakleszczony całą długością na celu. Jeśli pocisk jest w zasięgu, wystarczy wcisnąć spust WPN REL.

Tryb BORE – Boresight

Tryb BORE (Boresight) to krzyż celowniczy na HUDzie sprzężony z pozycją samolotu. Oznacza to, że wraz z poruszającym się samolotem, celownik na HUDzie będzie się również stale poruszał, podobnie jak TGP w trybie Snowplow. Masz jednak pełną kontrolę nad pozycją krzyża w limitach wyświetlacza HUD.

W przeciwieństwie do poprzednich trybów, BORE umożliwia lockowanie celów bezpośrednio na HUDzie, bez konieczności zerkania na ekran Mavericka, choć oczywiście warto to zrobić, by potwierdzić lock i identyfikacje celu. Można to wykorzystać w sytuacjach, gdy dobrze znamy pozycje poszczególnych celów na ziemi, atakujemy je ponownie po nawrocie lub z lotu nurkowego i z bliskiej odległości.

1.
Wciśnij przycisk wyboru trybów Mavericka, aż pojawi się BORE.

2.
Przy markerze kierunku lotu pojawi się krzyż celowniczy kamery Mavericka. Tryb BORE jest też oznaczony w lewym, dolnym rogu HUD-a.

3.
Wciśnij DMS Down, by uaktywnić ekran Mavericków jako SOI (napis NOT SOI zniknie, pojawi się biała ramka). Umożliwi to przesuwanie krzyża celowniczego na HUDzie.

4.
Używając gałki/przycisków RDR Cursor przesuń krzyż celowniczy na HUDzie w wybrane miejsce w terenie. 

5.
Kamera pocisku na ekranie MFD będzie przesuwać się równocześnie, pokazując rejon gdzie znajduje się krzyż na HUDzie. W tym momencie możesz zalockować cel bezpośrednio na ekranie Mavericka, zupełnie jak w trybie VIS.

6.
Zaletą trybu BORE jest jednak możliwość zalockowania celu bezpośrednio na HUDzie. Naprowadź krzyż celownika na wybrany obiekt i wciśnij TMS Up. Poprawny lock można rozpoznać po tym, że krzyż „przyklei się” do obiektu i nie będzie można nim poruszać. Lock można też potwierdzić na ekranie Mavericka drżącym i zakleszczonym Tracking Gate. Pocisk jest gotowy do odpalenia wciskając WPN REL.

7.
Pamiętaj, że pociskami w wersji D i G możesz lockować tylko cele kontrastowe (emitujące ciepło), choć na HUDzie tego nie widać. Przy wersjach H i K oraz podtrybie AREA możesz zalockować w ten sposób każdy punkt w terenie, np. most.

Force Correlate AREA – lockowanie na dowolnym punkcie

Mavericki w wersjach AGM-65H i AGM-65K z sensorem CCD, umożliwiają zalockowanie celu na dowolnym punkcie w terenie, który niekoniecznie musi być kontrastowy i wydzielać ciepło. Przydaje się to głównie przy pociskach z większą głowicą do atakowania bunkrów, hangarów, mostów, wybranych punktów na burcie okrętu i innych celów strategicznych. W rzeczywistości pozwala to np. na wycelowanie w konkretne okno wieżowca, choć w DCS World taka dokładność nie ma znaczenia.

1.
Na ekranie programowania broni SMS wybierz pociski AGM-65 w wersji H lub K.

2.
Wciśnij przycisk ekranowy podtrybów, aż pojawi się napis AREA. Tryb celowania nie ma znaczenia. Może to być PRE (preplanned), VIS (visual) lub BORE (boresight).

3.
Zlokalizuj cel wykorzystując jedną z metod: PRE MAN, VIS lub BORE. Jeśli obiekt nie jest zbyt duży, najlepiej wykorzystać do tego TGP i tryb PRE MAN. Aktywuj ekran z Maverickiem jako SOI i zalockuj cel wciskając TMS Up. Tracking Gate zakleszczy się od razu na całej długości, ale nie będzie widać charakterystycznego drżenia. Należy bardzo uważać na co zalockował się pocisk, bo margines błędu jest tu bardzo mały, zwłaszcza przy dalszych odległościach, kiedy obraz w Mavericku nie jest zbyt czytelny. 

4.
Po sprawdzeniu zasięgu można odpalić pocisk. 

Ripple – odpalenie dwóch pocisków jednocześnie

AGM-65 Maverick posiadają funkcję RIPPLE, pozwalającą wystrzelić dwa pociski równocześnie do dwóch różnych lub tego samego celu. Ripple działa zarówno z Maverickami w wersji IR, jak i CCD. Można w ten sposób zniszczyć w jednej chwili dwa oddalone od siebie osobne cele, czyniąc większy chaos w szeregach wroga lub skierować dwa pociski w ten sam większy obiekt, np. okręt, by dokonać większych zniszczeń w jednej salwie.

Uwaga! Funkcja Ripple działa wyłącznie przy dwóch pociskach Maverick na osobnych pylonach i pojedynczych rackach LAU-117. W przypadku liczniejszego ładunku lub potrójnego racka LAU-88 Ripple nie zadziała.

1.
Na stronie SMS wyboru uzbrojenia wybierz opcję RP (Ripple).

2.
Wybierz przycisk z numerem 2 i potwierdź ENTR. Inna cyfra nie zadziała na tym ekranie. Ripple możliwe jest tylko z dwoma pociskami.

3.
W ustawieniach na stronie SMS upewnij się, że przy RP jest 2. Tryb lockowania PRE, VIS, BORE nie ma znaczenia.

4.
Zalockuj pierwszy cel wciskając TMS Up. Zwróć uwagę na aktywny pylon dla tego celu.

5.
Następnie wciśnij przycisk MSL STEP, by aktywować drugi pocisk lub kliknij przycisk przy numerze pylonu. Wybierz dla niego cel i zalockuj wciskając TMS Up.

6.
Na HUDzie pojawią się dwa osobne symbole dla sensora każdego z pocisków o numerach 1 i 2. Potwierdzają, że funkcja Ripple działa.

7.
Przytrzymaj spust WPN REL, aż dwa pociski zostaną wystrzelone. 

Ściągnij wersję PDF