DCS MiG-29A jest częścią pakietu Flaming Cliffs 3. To moduł tzw. „low fidelity” (mała wierność względem oryginału). Z tego powodu obsługa większości systemów jest mocno uproszczona. Samolot nie posiada „klikalnego kokpitu”, a wszelkie czynności można wykonać za pomocą kilku klawiszy na klawiaturze. W tym wpisie opisano procedurę uruchamiania silników Cold Start, kołowania, startu i nawigacji INS po wyznaczonej wcześniej trasie punktami „waypoints”.

Uwaga – wszystkie czynności odnoszą się nie tylko do trzech wersji MiG-a-29 (A, S, G), ale i samolotów pokrewnych we Flaming Cliffs 3: Su-27, Su-33 i J-11 (chiński samolot na licencji Su-27).

Niezbędne przyciski:
RSHIFT + L – zasilanie
LCTRL + C – kabina
RALT + Home – włączanie silnika nr 1
RCTRL + Home – włączanie silnika nr 2
LALT + Q – sterowanie przednim kołem
W – hamulce kołowe
F – klapy (Flaps)
1 – tryb nawigacji HUD-a
LCTRL + ’ – następny punkt nawigacyjny (warto ustawić wygodniejszy klawisz)
LSHIFT + ’ – poprzedni punkt nawigacyjny (warto ustawić wygodniejszy klawisz)
Z, X (lub oś joysticka, pedały – ster kierunku (Rudder)
Osie joysticka (Axis) – Pitch, Roll – sterowanie samolotem

Spis treści:
Cold Start
Kołowanie i start
Nawigacja według waypointów

Cold Start

1.
Wciśnij LSHIFT + L, żeby włączyć zasilanie wszystkich systemów (akumulator, APU). Kokpit rozświetli się różnymi lampkami i włączy się HUD.

2.
Wciśnij LCTRL + C, aby zamknąć kabinę.

3.
Wciśnij LALT + Home, by uruchomić silnik nr 1. Poczekaj aż wskazówka obrotów RPM dojdzie do poziomu „idle” na ok. 70 %.

4.
Wciśnij LCTRL + Home, by uruchomić silnik nr 2. Poczekaj aż wskazówka obrotów RPM dojdzie do poziomu „idle” na ok. 70 %. Samolot jest gotowy do akcji.

Kołowanie i start

1.
Dodaj delikatnie trochę mocy silników i rozpocznij kołowanie. Sterem kierunku – Rudder – (domyślne klawisze X,Z) kontroluj tor jazdy. Wciskając i trzymając wciśnięty LALT+Q możesz wykonywać ciaśniejsze skręty. Użyj hamulców kołowych (domyślny klawisz W), by zwolnić lub się zatrzymać.

2.
Jeśli nie znasz rozkładu dróg kołowania w bazie możesz wspomóc się widokiem zewnętrznym F2.

3.
Tuż przed pasem zatrzymaj się. Sprawdź konfigurację do startu. Wysuń klapy klawiszem F i potwierdź zapalenie się kontrolek klap wokół skrzydeł na wskaźniku.

4.
Wjedź powoli na pas i ustaw się na jego osi. Wciśnij hamulce kołowe W, by się zatrzymać.

5.
Trzymając wciśnięte hamulce włącz pełną moc silników. Puść hamulce i włącz dopalacze. Zacznij rozbieg po pasie kontrolując tor jazdy na środku delikatnymi korektami steru kierunku.

6.
Przy prędkości około 240-250 km/h delikatnie pociągnij drążek do siebie. Poczekaj aż samolot zacznie się wznosić. Nie przekraczaj kąta 10 stopni przy wznoszeniu.

7.
Niewielki kąt wznoszenia jest bardzo istotny przy odrywaniu się od pasa w MiG-29 lub Su-27, bo długie silniki i stery wysokości wystające daleko poza ogon mogą łatwo uderzyć w asfalt przy zbyt dużym kącie.

8.
Po uzyskaniu pozytywnego wznoszenia wciśnij G, by schować podwozie, a po chwili F, by wsunąć klapy.

9.
Potwierdź zgaśnięcie kontrolek podwozia i klap na wskaźniku w kokpicie.

10.
Wyłącz dopalacze i kontynuuj wznoszenie do wysokości przelotowej.

Nawigacja

1.
Wciśnij domyślny klawisz 1, by ustawić HUD w trybie nawigacji. Domyślny tryb lotu według waypointów w rosyjskich wersjach kokpitu będzie miał oznaczenie pisane cyrylicą MPШ „MRSZ” lub ENR (EnRoute) w niemieckiej wersji MiG-29G. Aby dolecieć do aktywnego punktu nawigacyjnego należy sterować tak, by symbol krzyżyka na środku HUD-a zrównał się z kółkiem.

„kółko” – wskazuje kierunek do aktywnego punktu nawigacyjnego. Każdy punkt ma również swoją wysokość, więc kółko może pokazywać dowolny punkt w przestrzeni.
MPШ – tryb nawigacji HUD-a
4.6 – odległość do aktywnego punktu nawigacyjnego w kilometrach (milach w MiG-29G)
1 – numer aktywnego punktu nawigacyjnego.

2.
Kierunek do punktu nawigacyjnego pokazuje też wskaźnik HSI. Zielona strzałka to kierunek na aktywny waypoint. Należy sterować tak, by pokazywała godzinę 12 na HSI. Dolna zielona kreska to przeciwny kierunek, co ułatwia orientację, gdy na godzinie 12 robi się „zbyt tłoczno”. Podwójna biała ramka to z kolei kurs pomiędzy dwoma waypointami. Kiedy tor lotu powinien być idealnie po wyznaczonym kursie, należy tak sterować, by wszystkie linie (białe i zielone) spotkały się na środku.
Lewy górny róg HSI pokazuje odległość do waypointu w kilometrach.

3.
W ustawieniu samolotu na odpowiedni kurs pomaga jeszcze wskaźnik zapasowego sztucznego horyzontu ADI. Pionowa żółta linia na środku oznacza lot po kursie. Linia pozioma pokazuje, jak daleko jesteśmy od wysokości danego waypointa.

4.
Wysokość danego waypointa widoczna jest nad wskazaniem faktycznego pułapu. Podobnie z prawej strony wyświetlana jest sugerowana prędkość lotu do waypointa.

5.
Po dotarciu do danego punktu system automatycznie przełączy się na kolejny. Możesz się dowolnie przełączać między waypointami przyciskami (Next waypoint, Previous waypoint). Numer aktywnego punktu widoczny jest w prawym dolnym narożniku HUD-a. Leć za symbolem kółka, by ustawić samolot w kierunku punktu. Obserwuj, czy wskazanie odległości maleje.

6.
Kolejne wciśnięcie klawisza trybów nawigacji „1” włącza „tryb powrotu”. Wtedy przyciski następnego i poprzedniego waypointu wskazują kolejne bazy lotnicze na danej mapie -niestety bez nazwy, tylko z odległością w kilometrach do nich. Trzeci tryb to „lądowanie”, który będzie omówiony w osobnym wpisie.