Głównym sensorem MiG-a-29A jest radar doplerowski N-019 Szafir 29, który powstał w wyniku modernizacji konstrukcji z MiG-a-23ML. Co ciekawe, szczegóły tego urządzenia wpadły w ręce CIA w wyniku zdrady projektanta Adolfa Tołkaczowa, który przypłacił to karą śmierci. Rosjanie zmuszeni byli ulepszyć radar dla MiG-a, tworząc zmodyfikowany N-019M Topaz o nieco lepszych osiągach, obecny w DCS w nowocześniejszym MiG-u-29S.
Różnice przedstawiają się następująco:
| N-019 Szafir | N-019M Topaz | |
| Zasięg wykrywania celów zbliżających | 70 km | 90 km |
| Zasięg wykrywania celów oddalających | 40 km | 40 km |
| Azymut | +/- 60 stopni | +/- 70 stopni |
| Elewacja | -45 +60 stopni | -40 +50 stopni |
| Maksymalna liczba śledzonych celów | 10 | 10 |
| Maksymalna liczba atakowanych celów | 1 | 2 |
Antena radaru skanuje obszar przed samolotem falami tworzącymi stożek. Pozycję anteny, a zarazem obszar stożka, można regulować zmieniając jego azymut i elewację, co pozwala skanować resztę obszaru bez zmiany kierunku lotu. Elewacja podnosi lub obniża antenę, skanując obszar powyżej lub poniżej pułapu samolotu, a azymut przesuwa antenę na lewo lub na prawo. Standardowo skala radaru w kilometrach (w milach tylko w MiGu-29G) reguluje zasięg pokazywania celów na radarze.
W wykrywaniu celów pomoże też funkcja PRF – Pulse Repetition Frequencies. Zmiana tej częstotliwości z wysokiej ППС (HI) na średnią (ЗПС) MED wpływa na lepsze wykrywanie celów oddalajacych się (aspekt COLD), które są o wiele trudniejsze do wykrycia dla radarów doplerowskich. HI ustawia się dla celów zmierzających w naszą stronę (aspekt HOT). Dostępny jest również łączony tryb АВТ Interleaved (ILV), skanujący w obu zakresach częstotliwości, jeśli aspekt nie jest znany.
Radziecki radar ma również swój odpowiednik trybu TWS – Track While Scan, czyli śledzenia pojedynczego celu bez lockowania go, a co za tym idzie – alarmowania o takim kroku.
Ekran radaru MiG-a-29 jest wyświetlany na HUDzie, co znacznie ułatwia operowanie nim i panowanie nad aktualną sytuacją.
Niezbędne przyciski:
Radar ON/OFF – I (włączanie, wyłączanie radaru)
Tryb BVR – 2
Tryb TWS – RAlt + I
PRF częstotliwość – RShift + I
Zasięg wyświetlania – =+/-_
Oczekiwana odległość do celu (np. wg AWACS-a) – RCtrl + -/=
Kursor radaru – ;,./
Elewacja – RShift + .;
Azymut – RShift + ,/
Lockowanie celu – Enter
Kasowanie locka, powrót do szukania – Backspace
Spis treści:
Włączanie radaru
Ekran radaru
Wykrywanie celów
Włączanie radaru
1.
Wciśnij klawisz „I” na klawiaturze. Po prawej stronie kokpitu zaświeci się odpowiednia lampka kontrolna.
2.
Wciśnij klawisz „2” na klawiaturze, by włączyć na HUDzie tryb skanowania radarem w BVR. Pojawią się symbole związane z pracą radaru.
3.
Ekran radaru w kokpicie jest automatycznie dublowany na HUDzie.
Ekran radaru
SKALA – maksymalny dystans w kilometrach (milach w MiG-29G) aktualnej skali radaru (klawisze -/=)
ASPEKT PRF – częstotliwość PRF: HI, MED lub obie na zmianę (klawisze RShift + I )
KURSOR RADARU – przesuwany gałką przepustnicy lub klawiszami ,./;
TRYBY PRACY – akutalny tryby: BVR, ACM, SCAN, TWS (klawisze 2, RAlt + I)
SPODZIEWANA ODLEGŁOŚĆ – ustawienie spodziewanej odległości do celu podanej np. przez AWACS (klawisze RCtrl + -/=)
AZYMUT – azymut anteny radaru: lewo/środek/prawo (klawisze RShift + ,/)
ELEWACJA – wysokość skanowania anteną radaru: poniżej, przed samolotem, powyżej (klawisze RShift + .;)
WYKRYTE CELE – symbole wykrytych kontaktów (podwójny rząd kropek-cel swój, ilość kropek zależy od wielkości celu)
2.
Jeśli rosyjskie nazwy sprawiają Ci kłopot, możesz zacząć naukę od MiGa-29G, który ma kokpit i HUD w języku angielskim.
Wykrywanie celów BVR
Podtryb SCAN
1.
Włącz radar klawiszem „I”, włącz tryb BVR i SCAN klawiszem „2”.
2.
Dostosuj opcjonalnie parametry radaru do aktualnej sytuacji:
– skalę radaru (- =)
– PRF ( RShift + I)
– azymut RShift + ,/
– elewację RShift + .;
3.
Za pomocą gałki na przepustnicy lub przycisków ;,./ najedź kursorem na wykryty kontakt.
4.
W trybie SCAN konieczne jest wciśnięcia klawisza zalockowania celu (domyślnie Enter), by przejść w tryb śledzenia pojedynczego celu do odpalenia pocisku (STT Single Target Track). Wciśnij Backspace, by powrócić do trybu skanowania. Ekran radaru w trybie STT dostarcza informacje o zalockowanym celu:
PRĘDKOŚĆ CELU – aktualna prędkość śledzonego samolotu
WYSOKOŚĆ CELU – aktualna wysokość śledzonego samolotu
DYSTANS DO CELU – aktualna odległość od celu, w tym przypadku ok. 38 km (skala ustawiona na 50 km)
ZASIĘG MAX POCISKU – pierwszy z pogrubionych prostokątów to zasięg maksymalny aktywnego pocisku
ZASIĘG SKUTECZNY – odpalenie pocisku w tym momencie gwarantuje, że rakieta dotrze do celu nawet jeśli ten zacznie uciekać
ZASIĘG MINIMALNY – – ostatni moment na odpalenie pocisku
ASPEKT CELU – strzałka pokazuje kierunek, w jakim porusza się zalockowany obiekt
Podtryb TWS
Podtryb TWS Track While Scan dostarcza podobną ilość informacji o pojedynczym celu, co STT, jednak bez alarmowania go o fakcie zalockowania i nadchodzącym odpaleniu pocisku. Dodatkowo radar cały czas pokazuje pozycję innych celów oraz przeszkuje obszar wykrywając nowe kontakty. TWS działa tylko w trybach PRF HI lub MED (rosyjskie oznaczenie ППС lub ЗПС) . Nie działa w łączonym Interleaved (ABT).
1.
Z trybu BVR i SCAN wciśnij klawisze RAlt + I, by włączyć tryb TWS. Napis w rogu zmieni się na СНП/TWS.
2.
W trybie TWS wystarczy najechać kursorem na kontakt, by pojawiły się bardziej szczegółowe informacje śledzenia celu. Jeśli kontakt znajduje się za daleko, można wymusić locka wciskając klawisz lockowania Enter.
3.
Jeśli pozostawisz kursor na dłużej niż 2-3 sekundy na kontakcie, radar automatycznie przejdzie w tryb śledzenie pojedynczego celu STT lockując go. Wciśnij Backspace, by wrócić do skanowania obszaru.
Ściągnij wersję PDF
