Mikojan MiG-29 (kod NATO: Fulcrum) to lekki myślwiec 4-generacji zaprojektowany w Związku Radzieckim w latach 70. XX wieku, razem z większym Su-27. Miały one stanowić przeciwwagę dla amerykańskich maszyn F-16 i F-15. Do służby wszedł w 1982 roku. Początkowo jego rolą miało być tylko uzyskiwanie przewagi powietrznej, ale z czasem stał się myśliwcem wielozadaniowym, z możliwością bombardowania celów naziemnych.

W ciągu kolejnych lat przeszedł wiele programów modernizacyjnych, a jego najnowocześniejsza wersja ze szklanym kokpitem i wieloma zaawansowanymi sensorami nosi oznaczenie MiG-35. Powstała też wersja „morska” K przystosowana do operacji z pokładu lotniskowca.

MiG-29 odznacza się wyjątkową zwrotnością i jest jednym z nielicznych samolotów na świecie mogących wykonać słynny manewr „Kobry Pugaczowa” (m.in. obok Su-27, Su-57 czy F-22 Raptor). Na zachodzie podkreśla się też nieco mniej istotny fakt, że MiG-29 to pierwszy „piękny” samolot studia Mikojan-Gurewicz, z wyjątkowo zgrabnym i przyciągającym wzrok kadłubem. Pod tym względem mocno wyróżnia się na tle „brzydkich”, topornych poprzednich modeli, które zwykle przypominały rurę z doczepionymi skrzydłami.

W DCS World MiG-29 dostępny jest w wersjach:
– MiG-29A – pierwszy wariant produkcyjny;
– MiG-29S – nieco nowsza wersja, zabiera na pokład więcej paliwa, a więc ma większy zasięg oraz może przenosić rakiety z aktywnym radarem R-77 i atakować nimi dwa cele równocześnie
– MiG-29G – oznaczenie dla MiGów-29A używanych kiedyś przez niemieckie siły powietrzne. Posiada awionikę przerobioną na system imperialny (stopy, węzły) oraz „Bitchin Betty” w języku niemieckim. W DCS World wersja G ma klasyczny panel instrumentów z systemem metrycznym oraz anglojęzyczny HUD z wartościami w stopach i węzłach.

Uzbrojenie MiGa-29 to działko 30mm GSh-30-1 oraz głównie pociski powietrze-powietrze: R-27 (AA-10 Alamo), R-73 (AA-11 Archer), a dawniej R-60 (AA-8 Aphid). Na pylonach może również przenosić bomby niekierowane, zasobniki rakiet oraz zbiorniki paliwa. Oprócz radaru, wyposażeniem MiGa-29 jest też system IRST (Infrared Search and Track) pozwalający wykrywać wrogie samoloty dzięki podczerwieni i atakować bez ujawniania się radarowym lockowaniem.

Polska jest użytkownikiem MiGów-29 od 1989 roku, kiedy jeszcze ze Związku Radzieckiego dostarczono dwanaście sztuk. W połowie lat 90. dziesięć maszyn nabyto z Czech, a w 2004 roku dwadzieścia dwa MiGi kupiono za symboliczne 22 euro od Niemieckich Sił Powietrznych, z czego do użytku weszło czternaście najbardziej sprawnych maszyn. W 2008 roku Polska posiadała najwięcej MiGów-29 w całym NATO. Największym światowym odbiorcą „29” są Indie.

MiG-29 został przetestowany w warunkach bojowych, ale jego statystyki nie są zbyt pozytywne w porównaniu z maszynami amerykańskimi. Pierwsze walki rozegrano w czasie wojny iracko-irańskiej, a później w czasie operacji Pustynna Burza. Pięć Migów zostało strąconych przez amerykańskie F-15. Rosyjskie źródła donoszą o brytyjskim Tornado zestrzelonym przez MiGa-29, ale strona brytyjska oficjalnie temu zaprzecza. W 1989 roku izraelskie F-15 zestrzeliły dwa syryjskie MiGi-29A. MiGi wykorzystywano do nalotów na cele naziemne w czasie wojny w byłej Jugosławii w 1991 roku. Podczas interwencji w Kosowie myśliwce USAF zestrzeliły sześć MiGów-29.

W 2008 roku rosyjski MiG-29 miał zestrzelić gruzińskiego drona. Ukraina twierdzi, że w 2014 roku rosyjski MiG-29 zestrzelił ich Su-25, czemu zaprzecza strona rosyjska. Ukraińskie maszyny były wykorzystywane walkach z rebeliantami podczas wojny w Donbasie. Od 2013 roku syryjskie MiG-29S wykorzystywane są w nalotach przeciwko Wolnej Armii Syrii, natomiast od 2017 roku w konflikcie syryjskim biorą udział rosyjskie MiG-29SMT, zarówno w misjach ataku celów naziemnych, jak eskortowania bombowców strategicznych.

Kokpit

Uwaga
W przeciwieństwie do samolotów amerykańskich, MiG-29 wykorzystuje system metryczny w kokpicie, a więc podaje wysokość w kilometrach, a prędkość w kilometrach na godzinę. Wyjątkiem jest MiG-29G, w którym HUD pokazuje prędkość w węzłach i wysokość w stopach. W innych kwestiach kokpity są identyczne we wszystkich wersjach. Szybki przelicznik miar to przykładowo:
1500 stóp – 457 metrów
3000 stóp – 914 metrów
10000 stóp – 3 kilometry
140 węzłów – 260 km/h
250 węzłów – 463 km/h
600 węzłów – 1111 km/h

MiG-29 w DCS World jest częścią pakietu Flaming Cliffs 3 i jest modułem tzw. „low-fidelity”, a więc „małej wierności” względem oryginału. Oznacza to, że większość systemów nie jest w ogóle symulowana, a reszta mocno uproszczona. Najbardziej rzuca się tu w oczy nieklikalny kokpit, w którym nie można manipulować żadnymi przełącznikami. Działa jedynie kilka podstawowych instrumentów, jak wysokościomierz, prędkościomierz, sztuczny horyzont, HSI czy zegary silników.

Lewa strona

1 – prędkościomierz w kilometrach na godzinę;
2 – wysokościomierz w metrach. Zewnętrzne cyfry to setki metrów, wewnętrzne – tysiące metrów;
3 – wskaźnik wychylenia klap, hamulców, wlotów silnika i podwozia;
4 – sztuczny horyzont ADI;
5 – wskaźnik nawigacji HSI z różą kompasową i namiarami na aktywny punkt nawigacyjny;
6 – prędkość w pionie: wznoszenia i opadania;
7 – prędkość w Machach;
8 – zegarek.

Prawa strona

1 – wysokościomierz radarowy z lampką ostrzegawczą w dolnym rogu;
2 – obroty silników RPM, dwie wskazówki dla dwóch silników;
3 – temperatura silników;
4 – wskaźnik poziomu paliwa, czerwona kreska to poziom BINGO;
5 – RWR – system ostrzegania przed namierzającymi nas samolotami i pociskami.

HUD

Pod prawą brewką kokpitu znajduje się wyświetlacz z lustrzanym odbiciem HUD-a. Wykorzystuje się go w sytuacjach, gdy np. padające światło słońca uniemożliwia odczyt z głównego wyświetlacza.

1 – aktualna prędkość w km/h. U góry pokazywana jest wymagana prędkość dla aktualnego trybu lotu;
2 – taśma kompasowa z aktualnym kursem;
3 – aktualna wysokość w metrach. U góry pokazywana jest wymagana wysokość dla aktualnego trybu lotu.
4 – kółko nawigacyjne, pokazuje kierunek do aktywnego punktu nawigacyjnego;
5 – „drabinka” HUD-a, pokazuje aktualny kąt wznoszenia lub zniżania;
6 – linia horyzontu, nad nią jest symbol samolotu pokazujący jego aktualne położenie względem horyzontu;
7 – aktualny tryb lotu i HUD-a;
8 – odległość do aktywnego punktu nawigacyjnego w kilometrach.

W MiGu-29G HUD nie wyświetla nazw w cyrylicy, prędkość pokazywana jest w węzłach, a wysokość w stopach.

Inne wskazania i tryby HUD-a zostaną opisane w poradnikach dotyczących konkretnych zagadnień.