Pociski AGM-65 Maverick to najliczniej produkowana na zachodzie broń kierowana powietrze-ziemia, używana w misjach bliskiego wsparcia. Do służby weszły w 1972 roku. Służą głównie do niszczenia obrony przeciwlotniczej, pojazdów, czołgów, statków czy zbiorników paliwa. Z powodzeniem nadają się też do ataku celów ruchomych. Piloci oznajmiają odpalenie Mavericków hasłem „Rifle”.
Warto pamiętać, że Mavericki nie mają dużego zasięgu, najwyżej około 5-7 mil, choć będąc odpowiednio wysoko i lecąc szybko można z sukcesem trafić cel teoretycznie nieco poza zasięgiem. W module F/A-18C Hornet w DCS World mamy do dyspozycji dwie wersje pocisków oznaczone literami E i F.
Pierwszy z nich E wykorzystuje laser do naprowadzania, drugi posiada kamerę IR śledzącą cel w podczerwieni. Model F to zmodyfikowana wersja D przygotowana wyłącznie dla samolotów marynarki wojennej, zoptymalizowana do trafiania okrętów tuż nad poziomem linii wodnej. Obie wersje posiadają większą, 140 kilogramową głowicę.
W grze mają dokładnie ten sam rozmiar i kolor, ale można je odróżnić po wyglądzie frontu obudowy. Wersja F z IR posiada złotą kopułę, a E szklaną, przezroczystą osłonę sensora. Dodatkowo na boku znajdziemy niepozostawiający wątpliwości napis LASER.
Naprowadzany na podczerwień AGM-65F jest bronią typu „odpal i zapomnij”. Po wystrzeleniu nie wymaga już żadnej pracy ze strony pilota, podczas gdy wersja E wymaga ciągłego oświetlania celu laserem aż do trafienia. Pilot może jednak skorzystać z lasera obsługiwanego przez żołnierzy ukrytych na ziemi lub z zamontowanego na innym samolocie. Może też użyć swojego zasobnika Litening. Obsługa Mavericków w F/A-18C trochę się więc różni zależnie od zabranej na misję wersji.
Na ekranie STORES występują pod nazwami:
MAV – wersja E naprowadzana laserem
MAVF – wersja F naprowadzana IR
Samolot może zabrać do czterech pocisków. Na poniższym obrazku mamy dwa AGM-65E i dwa AGM-65F.
Niezbędne przyciski:
Sensor Control Switch lewy lub prawy – aktywacja ekranu DDI
Cage/Uncage – „uwolnienie” sensora pocisku
TDC Depress – zalockowanie celu
TDC Slew – wyszukiwanie celu
Weapon Release – odpalenie pocisku
Undesignate – kasowanie locka
AGM-65F Maverick – z kamerą IR
UWAGA
Jeśli zaczynasz misje w powietrzu, Mavericki będą już gotowe do działania. W przypadku startu „na zimno” trzeba je schłodzić przed użyciem. Wersja F potrzebuje na to około 3 minut.
1.
Standardowo pamiętaj od wybrania trybu ataku celów naziemnych A/G oraz aktywacji wszelkiego uzbrojenia MASTER ARM ON. Na ekranie uzbrojenia STORES kliknij DWA RAZY na MAVF. Ukaże się następujący ekran:
To bezpośredni obraz z kamery pocisku, która domyślnie jest:
– CAGED, czyli „uwięziona” – patrzy tam, gdzie wektor kierunku lotu na HUDzie.
– MAVF przekreśone oznacza, że Maverick nie jest zalokowany na żadnym celu.
– STEP przełącza pociski na poszczególnych pylonach, a numer stacji widać w rogu, jako STA 7
– FOV to zakres pola widzenia. Kliknięcie go przybliży obraz i ograniczy do czterech narożników na ekranie.
– TRACK WHT może być przełączony na BLK, czyli tryb wykrywania celów według kontrastu. Częściej będziemy używać WHT – White (białe) na cele emitujące wysoką temperaturę.
– SHIP włącza optymalizację trafiania w statki – Maverick leci wtedy tak, by trafić cel nad linią wody.
– INST, DLY1 I DLY2 to czas aktywacji zapalnika. Najczęściej wybieramy INST – natychmiastowy. DLY1 to DELAY – opóźnienie o kilka dziesiątych sekundy, by pocisk wbił się w cel przed eksplozją. DLY2 opóźnia wybuch o kolejną chwilę.
2.
Punkt, który widzi kamera pocisku jest oznaczony na HUDzie odwróconym trójkątem. Jeśli znamy pozycję celu, można nakierować na niego nos samolotu i kliknąć przycisk UNCAGE (domyślnie C lub ten, który ustawiliśmy w menu sterowania).
3.
Po uwolnieniu kamery przez (widać to po napisie UNCAGED w rogu) uaktywniamy ekran z Maverickiem za pomocą SENSOR SWITCH SELECT prawo lub lewo (zależnie na którym ekranie operujemy) i możemy zacząć szukać zalokowania pocisku na konkretny cel. Kontrolujemy ją za pomocą przycisków lub osi TDC SLEW.
DCS World daje nam tutaj dwie opcje:
-realistyczną: by przesuwać kamerę musimy jednocześnie trzymać wciśnięty przycisk TDC DEPRESS (domyślnie ENTER);
– uproszczoną – przesuwamy kamerę bez trzymania entera.
Wyboru można dokonać w opcjach głównych DCS, w zakładce SPECIAL dla F/A-18C pod nazwą TDC SLEW.
Aby ułatwić sobie znalezienie celu warto użyć opcji FOV, która przybliży obraz.
4.
Po najechaniu środkiem kamery na cel puszczamy TDC Depress i pocisk będzie próbował się zalokować. Zwykle trzeba próbować kilka razy do skutku, zanim to nastąpi. Poprawny lock jest potwierdzony dopiskiem RDY (ready-gotowy) pod nazwą pocisku. Znika też przekreślenie. Weź pod uwagę, że nigdzie nie zobaczysz wyliczonego dystansu do celu.
5.
Na HUDzie również zniknie przekreślenie MAVF.
6.
Pocisk jest gotowy do odpalenia. Wciskamy WEAPON RELEASE.
Wyszukanie celu za pomocą punktu nawigacyjnego
Jeśli nie wiemy dokładnie, gdzie są cele, by skierować tam wektor kierunku lotu, możemy do ich identyfikacji użyć punktu nawigacyjnego (jeśli mają być blisko jakiegoś) lub zasobnika Litening (ta metoda opisana jest niżej przy wersji AGM-65E).
1.
Wyznaczanie celu za pomocą punktu nawigacyjnego odbywa się tak samo, jak w przypadku bombardowania w trybie AUTO. Na ekranie sytuacyjnym HSI wyznaczamy strzałkami numer punktu WAYPOINT i klikamy WPDSG.
2.
Punkt nawigacyjny WYPT zmieni się w cel TGT.
3.
Obraz kamery zablokuje się na wyznaczonym punkcie, ale UWAGA – nie zawsze pocisk będzie od razu bezpośrednio zalokowany na celu. Czasem pojazd może być nieco z boku, lub się przesunąć. Zauważysz jednak, że przesuwanie kamery za pomocą TDC SLEW nie działa – kamera jest przyklejona do punktu nawigacyjnego.
Aby móc dokonać poprawek musisz najpierw kliknąć przycisk UNDESIGNATE. Kamera pozostanie w swoim miejscu i będzie można ją znowu przesuwać. Nie używaj przycisku CAGE/UNCAGE, bo obiektyw zresetuje się na wektorze kierunku lotu.
AGM-65E Maverick – naprowadzany laserem
Wersja E wykorzystuje do naprowadzania laser. Nie ma własnej kamery, więc ekran pocisku wygląda nieco inaczej. Do wyznaczenia celu musimy użyć innych narzędzi: zasobnika TGP Litening lub drużyny komandosów na ziemi JTAC czy też innego samolotu.
Ta druga opcja jest identyczna, jak dla bomb GBU naprowadzanych laserowo. Komunikujemy się przez radio z JTAC i potwierdzamy ich komunikaty pierwszą odpowiedzią pod klawiszem F1, aż dotrzemy do LASER ON – polecenia oświetlania celu.
1.
Wcześniej jednak musimy dokonać pewnych ustawień. Ekran Mavericka E wygląda następująco:
Identyczne są opcje zapalnika – tutaj znowu zwykle wybieramy INST – oraz STEP – przełączanie pomiędzy pylonami STA. Ważny jest też taki sam symbol uwięzienia sensora CAGED. Na środku widzimy dość uproszczone „pole widzenia” pocisku, a obok najważniejszą opcję: UFC, czyli wpisanie odpowiedniego kodu dla lasera.
Kod wpisany w pamięć pocisku musi być identyczny, jak kod lasera, który oświetli jego cel. Dostaniemy go albo drużyny JTAC, pilota innego samolotu albo ustawimy zgodny z naszym zasobnikiem TGP. W DCS domyślnie jest to zwykle 1688.
2.
Klikamy UFC na ekranie pocisku (1), a następnie przenosimy się na środkową konsolę. Klikamy okrągły przycisk przy CODE (2), wpisujemy cztery wybrane cyfry (3) i potwierdzamy enterem ENT (4).
3.
Czas na wyznaczenie celu. Jeśli nie mamy do dyspozycji JTAC, używamy zasobnika TGP – dokładną instrukcję obsługi znajdziesz w tym artykule. W skrócie: sprawdzamy czy zgadza się kod, naprowadzamy kamerę na cel, przechodzimy w tryb śledzenia punktu PTRK (point track), zaznaczamy opcję TRIG, by aktywować spust działka jako laser, upewniamy się na prawej bocznej konsoli, że laser jest uzbrojony i naciskamy spust działka – wtedy litery L ARM na ekranie TGP zmienią się na LTD/R.
4.
Niezależnie czy cel oświetlony jest przez TGP czy przez JTAC po komendzie Laser On, następne kroki są identyczne.
Najpierw musimy aktywować ekran z Maverickiem wciskając Sensor Control Select z kierunkiem odpowiadającym ekranowi (prawo, lewo) – w rogu pojawi się diament. Następnie wciskamy UNCAGE (domyślnie C), co uwolni sensor pocisku. Po chwili Maverick powinien zalokować się na celu, co widać po braku przekreślenia, dopiskach RDY (gotowy) i IN RNG (w zasięgu) oraz przede wszystkim jasnym kwadracie na okręgu pola widzenia pocisku.
5.
Sygnał do strzału pojawił się też na HUDzie w postaci napisu MAV LKD (Maverick Locked).
6.
Pozostaje wcisnąć WEAPON RELEASE. W przypadku pomocy JTAC możemy zawrócić i nie martwić się o trafienie. Jeśli używamy zasobnika TGP, musimy oświetlać cel do samego końca.
Po wprowadzeniu kodu 1688, komendzie raduiwej F1: Laser ON i otrzymaniu potwierdzenia Laser ON wciskanie UNCAGE (C} nie uwalnia pocisku. co robię źle?
Ciężko powiedzieć nie widząc tracka…
– być może C nie jest u Ciebie przypisany do funkcji Cage/Uncage?
Mam przypisany. Również BTN_11 na Throtttle.
Musiałbyś tracka pokazać. Sprawdzałem przed chwilą i w simie wszystko działa normalnie:
Jeśli wszytsko poniżej masz spełnione, to być może wciskasz UNCAGE nie na ekranie MAV Display tylko na innym monitorze lub HUDZie. Musi być aktywny MAV DSPLY, czyli masz diament w rogu po wciśnięciu Sensor Select w kierunku ekranu z Mavem, a poza tym:
– ustawiasz kod dla Mavów
– musisz być w zasięgu
– samolot skierowany w stronę celu, by sensor pocisku mógł go widzieć – cel widać na HUDzie
– JTAC lub własny laser oświetla tym samym kodem
– UNCAGE i symbol sensora na MAV Display zaczyna się ruszać szukając sygnału