Pociski AIM-7 Sparrow to półaktywne rakiety powietrze-powietrze, czyli służą do niszczenia wrogich samolotów i wymagają ciągłego namierzania radarem jednego celu od momentu wystrzelenia, aż do uderzenia pocisku. To nieco przestarzała konstrukcja w porównaniu do również dostępnych dla Horneta AIM-120 AMRAAM – używano ich głównie w latach 50-90 – jednak w przypadku różnych milsimów, misji historycznych czy serewrów nastawionych na konkretną epokę, mogą być jednym dostępnym rozwiązaniem.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/sp.jpg?resize=800%2C285&ssl=1)
W DCS World dostępne są trzy wersje pocisków Sparrow: F, M i MH.
AIM-7F wszedł do służby w 1976 roku. Wersja M z ulepszonym sensorem pojawiła się w 1982 i była szeroko używana podczas Pustynnej Burzy. Wersja MH ponoć ma ulepszone oprogramowanie, pozwalające m.in. naprowadzać się rakiecie na źródło aktywnego zagłuszania radaru.
Zasięg AIM-7 Sparrow jak każdego pocisku powietrze-powietrze zależy w dużej mierze od tego, jak wysoko lecimy, jak szybko i czy cel leci prosto na nas z dużą prędkością, czy ucieka nam. Możliwość odpalenia zobaczymy w zakresie 30 (zwykle poniżej) – 10 mil.
Kod radiowy pilotów przy odpalaniu pocisku AIM-7 Sparrow to FOX 1.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/aim7.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Domyślna kombinacja klawiszy do wyboru AIM-7 Sparrow to:
LEWY SHIFT + W
Do odpalania pocisków służy spust działka GUN TRIGGER
Pociski AIM-7 można w niewielkim stopniu zaprogramować przed walką. Mogą być wystrzelone w trybie walki powietrznej bez aktywnego śledzenia celu (wtedy mają dość ograniczoną skuteczność) albo standardowo, w trybie zalockowanego celu STT (Single Target Track).
W trybie radaru TWS wystrzelenie pocisku Sparrow przełącza radar w tryb STT. Instrukcje wyszukiwania i lockowania celów radarem znajdują się w poniższych wpisach:
Radar w trybach BVR (cele poza zasięgiem wzroku)
Radar w trybach ACM (cele w zasięgu wzroku)
Programowanie AIM-7 Sparrow
Po wybraniu pocisków Sparrow jako aktywnej broni, na ekranie STORES zobaczysz ekran programowania AIM-7. Można na nim ustawić dwie opcje:
– rozmiar celu SIZE
– tryb ataku MODE
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/sizemode.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Rozmiar SIZE to trzy opcje:
– SML – small – mały
– MED – medium – średni
– LRG – large – duży
Przy walkach z myśliwcami zwykle wystarczy MED.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/medsiz.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Tryb MODE pozwala ustawić następujące opcje:
– NORM – normalny – pocisk leci prosto do celu
– LOFT – zwiększenie zasięgu – pocisk najpierw leci wysoko do góry, następnie opada w kierunku celu
– HELO – helicopter – do zestrzeliwania śmigłowców
Loft warto użyć do odległego celu. NORM sprawdzi się w większości sytuacji.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/helo.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Atak w trybie FLOOD – bez locka
Po wybraniu pocisków Sparrow, na HUDzie pokaże się symbol broni, ilość pozostałych rakiet (7F 1) oraz okrąg z polem widzenia sensora rakiety sprzężonej z radarem.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/7hud.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Jeśli z jakichś powodów nie możemy namierzyć celu, rakieta Sparrow oferuje opcję wystrzelenia jej na ślepo przed siebie. Wtedy przechodzi w tryb FLOOD, a radar skanuje niewielką przestrzeń w zakresie okręgu na HUDzie i zasięgu 10 mil. Jeśli na drodze pocisku znajdzie się cel, Sparrow sam namierzy się na niego o spróbuje zniszczyć. Na HUDzie pojawi się timer SL odliczający czas do do momentu, gdy rakieta nie będzie miała możliwości manewrowania, by nakierować się na cel.
Weź pod uwagę, że w tym trybie nie masz żadnego wpływu na to, jaki cel zaatakuje rakieta – może być i sojuszniczy. Sparrow zwykle nie trafi też w cele przecinające nasz tor lotu. Lepiej spisuje dla obiektów lecących wprost na nas lub uciekającym nam.
Symbolika HUD jest dość prosta – widzimy nazwę trybu oraz czas do końca trybu SL w sekundach. Nawet w przypadku znalezienia i śledzenia celu, nie zobaczysz jego symbolu (target designator) na HUDzie.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/flood.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Atak w trybie STT
Jeśli udało Ci się namierzyć cel radarem (czy to w trybie BVR czy automatycznym ACM) i przejść do śledzenia pojedynczego obiektu STT (Single Target Track), na HUDzie pojawiło się teraz bardzo dużo informacji. Dla wygody rozbijmy je na dwa obrazki. Zobaczysz coś takiego:
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/hud1.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
1 – TD – Target Designator – ramka obejmująca namierzony cel
2 – Steering DOT – kropka, na którą musimy nakierować środek HUD-a, by przy wystrzale zapewnić rakiecie optymalne warunki podążania w kierunku celu
3 – wektor kierunku podpowiadający, gdzie znajduje się cel, jeśli jest poza HUD-em
4 – VC to prędkość zbliżania lub oddalania się celu od nas,
RNG to odległość od celu w milach
Koleje informacje znajdziemy w kole NIRD/ASE (Normalized In-Range Display / Allowable Steering Error), czyli znormalizowany wyświetlacz zasięgu oraz dozwolony błąd nakierowania)
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/range.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
1 – Dystans do celu – mała kreska skierowana do środka. Przesuwa się zgodnie z ruchem wskazówek zegara jeśli się oddalamy od celu i przeciwnie, jeśli przybliżamy
2 – Zasięg maksymalny pocisku – trójkąt pod kołem na godz. 6. Jeśli kreska dystansu zrówna się z trójkątem – pocisk jest w zasięgu celu
3 – Zasięg NO ESCAPE – zasięg skuteczny pocisku. Odpalenie rakiety za tym wskaźnikiem sprawi, że cel nie będzie w stanie uciec rakiecie, nawet jeśli od razu zawróci (oczywiście nadal może ją wymanewrować lub oszukać wabikami)
4 – strzałka pokazująca kierunek poruszania się celu
Gdy będziemy bliżej celu, na kole ASE pojawi się jeszcze trzeci trójkąt po zewnętrznej stronie – zasięg minimalny rakiety. Pocisk należy wystrzelić, zanim kreska dystansu minie ten punkt.
W tej chwili naszym zadaniem jest skierowanie dużego okręgu ASE na HUDzie na małą, zieloną kropkę Steering Dot i czekanie, aż cel znajdzie się w zasięgu pocisku. Jeśli zostaną spełnione te warunki, na ekranie pojawi się zachęta do strzału SHOOT. Oczywiście możesz zaczekać na jeszcze bardziej optymalne warunki, np. dystansu NO ESCAPE RANGE.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/shoot.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Po wystrzale rakiety na HUDzie pojawi się timer odliczający sekundy do uderzenia w cel TTG (Time To Go). Aby rakieta Sparrow trafiła w cel, musisz utrzymywać namierzenie celu do samego końca.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/ttg.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
W walce kołowej nie zawsze patrzy się na HUD, dlatego informacje o locku i zachęta do strzału pojawia się także na ramie owiewki.
![](https://i0.wp.com/dcsworld.pl/wp-content/uploads/2020/04/lock.jpg?resize=800%2C450&ssl=1)
Sporo informacji o namierzonym celu powtarza się na ekranie radaru oraz ekranie uzbrojenia.