Zasobnik celowniczy AN/AAQ-28 Litening – poradnik F/A-18C Hornet

Spis treści:
Niezbędne klawisze
Przygotowanie zasobnika TGP
Opis ekranu TGP
Zoom i pole widzenia TGP
Tryby kamery: CCD i FLIR
GRAY – dostrajanie obrazu FLIR
Inne opcje ekranu
Ustawianie kodu lasera TGP
Wyszukiwanie celu za pomocą TGP
Oznaczenie celu laserem
Oświetlanie celu laserem
Wyszukiwanie celu oznaczonego przez JTAC
MARK – laser widoczny w goglach NVG
TGP w trybie Air-to-Air

Niezbędne klawisze

  • Throttle Designator Control – kierowanie obiektywem kamery
  • Throttle Designator DEPRESS – oznaczanie celu dla wybranego uzbrojenia
  • Sensor Control Switch Right/Left/Aft – aktywacja monitora z TGP, przełączanie trybu ATRK/PTRK
  • Undesignate/NWS – kasowanie oznaczenia celu
  • Gun Trigger – aktywacja wiązki laserowej
  • RAID/FLIR FOV – krótkie wciśnięcie: wąski kadr/szeroki kadr; długie wciśnięcie: tryb CCD lub FLIR
  • Radar Elevation Control Up/Down – przybliżenie Zoom
  • NVG Goggles – gogle noktowizyjne

Zasobnik celowniczy AN/AAQ-28 Litening (zwany także TGP lub Targeting Pod) to jeden z najważniejszych sensorów samolotu. W niewielkiej tubie zamknięty jest zestaw kamer, dzięki którym z wysokości kilku kilometrów możemy wypatrzeć na ziemi pojedyncze czołgi, radary, a nawet ludzi czy elementy budynku.

 

TGP oprócz identyfikacji i oznaczania celów dla broni kierowanej pozwala oświetlać je laserem dla siebie lub innego samolotu, a także wskazywać konkretne miejsce za pomocą wiązki laserowej widzianej w goglach NVG. W trybie Air to Air pokazuje w kamerze namierzone samoloty, co pozwala lepiej rozpoznać odległy kontakt.

Litening II nie był oficjalnym zasobnikiem celowniczym dla F/A-18C w marynarce US Navy. Nie ma certyfikacji na używanie go na lotniskowcach. Liteninga II używają dywizjony piechoty morskiej Marines z baz lądowych, podwieszając go wtedy na środkowym pylonie. Marynarka ma na wyposażeniu zasobnik ATFLIR o podobnej funkcjonalności.

TGP pozwala dostrzec pojedynczego żołnierza z wysokości paru kilometrów.
TGP w trybie A/A.

Przygotowanie zasobnika TGP Litening

Jeśli sam uzbrajasz samolot, upewnij się że wybrałeś zasobnik w menu LOADOUT EDITOR. TGP można podwiesić pod centralny pylon nr 5 lub tzw. cheek – miejsce nr 4 normalnie zajmowane przez pocisk powietrze-powietrze. Klikając prawym przyciskiem wybierz PODS i AN/AAQ-28 Litening.

 

1.
Przejdź w tryb ataku celów naziemnych A/G. Prawy ekran DDI wyświetli domyślnie radar A/G.

 

2.
Gdy zaczynasz misję w powietrzu, TGP będzie już gotowe do działania. W przypadku samodzielnego startu “na zimno” zasobnik trzeba będzie przygotować do pracy odpowiednio wcześniej przed rozpoczęciem wyszukiwania celów. Zarezerwuj na to przynajmniej kilka minut. Na prawej konsoli przełącz FLIR w pozycję ON.

  • FLIR – pozycja STBY – tryb przygotowania, ON – uruchamia TGP
  • LTD/R – pozycja ARM – uzbraja laser do oznaczania celów
  • LST – pozycja ARM – tryb wyszukiwania wiązki laserowej, np. od JTAC

3.
Obraz z kamery możesz wyświetlić na wszystkich monitorach. Dwa górne są ekranami w zielonym kolorze, dolny wyświetla obraz z odcieniach szarości. W większości przypadków daje on lepszą jakość detali. Aby wyświetlić to, co widzi kamera, wybierz dolny przycisk menu TAC, a następnie przycisk przy napisie FLIR.

4.
TGP niegotowy do pracy pokaże napis NOT TIMED OUT i przekreślone RDY (ready).

5.
Gotowy do pracy zasobnik wyświetli napis STBY w lewym, górnym rogu, jeśli będzie ustawiony na tryb gotowości lub OPR z dodatkowymi informacjami, jeśli przełącznik jest w trybie ON. Brak obrazu wynika z tego, że obiektyw jest początkowo schowany w ruchomej, kulistej części, by nie łapać zabrudzeń.

6.
Włącz uzbrojenie lasera na konsoli tuż obok włącznika TGP, by móc oświetlać cele laserem. Dodatkowo możesz jeszcze włączyć tryb wyszukiwania wiązki lasera LST.

Opis ekranu zasobnika TGP

Ilość informacji i dostępnych opcji na ekranie TGP zależy od wybranego trybu działania. Nie zawsze wszystko jest dostępne.

  1. WIDE, NAR – pole widzenia obiektywu: szerokie WIDE i wąskie NAR (Narrow). Przy wąskim obraz pokazuje tylko to, co znajduje się w centrum monitora pomiędzy czterema narożnikami wokół krzyża celowniczego
  2. FRZ – (freeze) „zamraża” obraz TGP – stop-klatka
  3. RTCL – (reticle) włącza/wyłącza krzyż celownika kamery na ekranie
  4. VVSLV – (velocity vector slave), tryb skierowania obiektywu w punkt pokazywany przez wektor kierunku lotu na HUDzie
  5. UFC – pozwala ustalić na centralnej klawiaturze kody lasera. Kody musi być takie same, jak bomby lub lasera innej jednostki. Domyślnie to 1688.- nasza wysokść w stopach
  6. GRAY – dostosowanie jasności i kontrastu obrazu FLIR
  7. DCLTR – (declutter) usuwa część informacji z ekranu
  8. LST – (Laser Search Track) tryb wyszukiwania lasera innej jednostki, np. JTAC
  9. CCD/FLIR – tryb widzenia kamery: obraz telewizyjny CCD lub w podczerwieni FLIR
  10. Zoom – stopień przybliżenia obrazu od 0 do 9. Można kontrolować przyciskami wokół ekranu lub przyciskiem RADAR ELEVATION UP/DOWN
  1. MARK – przejście TGP w tryb wskazywania miejsca promieniem widocznym w goglach NVG
  2. TRIG – (trigger) umożliwia włączenie lasera, by oznaczyć cel dla bomby lub promienia NVG
  3. ALG – Automatic Level and Gain – automatyczne dostrajanie jakości obrazu kamery na podczerwień IR
  4. WHT – tryb kamery na podczerwień 

  1. Współrzędne LAT/LONG oraz wysokość nad poziomem morza (Elevation) punktu w terenie wskazywanego przez krzyż celownika
  2. Kropka i odchylenie w stopniach ułatwiające orientację, gdzie nakierowany jest obiektyw kamery względem osi samolotu
  3. Diament oznaczający aktywny ekran DDI – poruszanie kamerą jest wtedy możliwe
  4. Strzałka pokazująca północ w odniesieniu do kamery TGP
  5. Długość w metrach jednej kreski krzyża celowniczego – liczba ta zmienia się dynamicznie zależnie od stopnia przybliżenia kamery
  6. Odległość w milach od celu wskazywanego przez krzyż celowniczy
  7. Aktualna wysokość w stopach
  8. Aktualna prędkość w węzłach i Mach
  9. Sztuczny horyzont ułatwiający kontrolowanie pozycji samolotu

Zoom i pole widzenia TGP

Do lepszej identyfikacji celu służy przycisk zmiany pola widzenia z szerokiego na wąskie WIDE – NAR dostępny również na przepustnicy pod przyciskiem RAID/FLIR FOV. Dalsze przybliżanie obrazu to strzałki ZOOM lub przycisk Radar Elevation Control Up/Down. Skrajna różnica pomiędzy szerokim kątem i przybliżeniem 0 oraz wąskim kątem i przybliżeniem 9 wygląda tak:

Tryby kamery: CCD i FLIR

1.
Widoczność celów w terenie można poprawić przełączając kamerę z trybu telewizyjnego CCD na podczerwień FLIR. Domyślny jest tryb CCD – kamera TV.

2.
Jakość obrazu można regulować pokrętłami BRT (jasność) oraz CONT (kontrast).

3.
Po przełączeniu na kamerę termowizyjną FLIR pojawią się opcję WHT i BLK:

  • WHT – white hot – „gorące” cele wyświetlane są w jasnym kolorze
  • BLK – black hot – „gorące” cele wyświetlane są w czerni

Obraz w podczerwieni FLIR w różnych warunkach oświetlenia potrafi być kompletnie nieczytelny. Domyślnie działa tryb ALG – Automatic Level Gain, który ustawia jasność i kontrast automatycznie. Pilot może jednak dostosować obraz dokładniej dzięki funkcji manualnego dostrajania. Opcjonalnie można wyświetlić pasek z odcieniami GRAY, który teoretycznie pomaga w doborze kontrastu i jasności. ALG i GRAY stają się aktywne dopiero po przejściu w tryb kamery FLIR. Nie działa z CCD. Dodatkowo działają również pokrętła jasności i kontrastu BRT i CONT.

1.
Przejdź w tryb kamery FLIR i zaznacz opcję GRAY. Następnie wyłącz (odznacz) automatyczne strojenie ALG. Do regulacji służą strzałki funkcji ZOOM, ale najpierw trzeba wybrać właściwą opcję LEVEL lub GAIN. Służy do tego przycisk pomiędzy strzałkami. Aktualne wartości Level i Gain widoczne są obok, jako L4 i G1.

2.
Dostrajanie nie zawsze jest konieczne. Korzystaj z tego tylko kiedy obraz jest za jasny lub zbyt ciemny, np. w nocy. Skrajne wartości potrafią dać kompletnie nieczytelny ekran. Używając strzałek i obu opcji Gain/Level znajdź najlepsze ustawienie.

Inne opcje ekranu

1.
DCLTR – declutter usuwa prędkość i wysokość oraz wskaźnik pozycji względem horyzontu.

2.
RTCL – reticle włącza/wyłącza krzyż celownika kamery.

3.
Wyświetlenie obrazu TGP na dolnym monitorze MPCD pokaże obraz w odcieniach szarości, a nie zieleni.

Ustawianie kodu lasera

Do prawidłowej współpracy zasobnika TGP z przenoszonymi bombami oraz jednostkami naziemnymi potrzebne są te same kody lasera. TGP umożliwia ich zmianę, jeśli odprawa misji lub komunikaty radiowe przekazują różne kody. Domyślny kod to 1688. Dostępne opcje to:

  • LTDC – (Laser Target Designator Code) – laser TGP sterujący przenoszonymi bombami
  • LSTC – (Laser Search Track Code) – wyszukiwanie wiązek lasera innych jednostek

1.
Wybierz opcję UFC na ekranie TGP. Kody zmienia się na konsoli centralnej używając klawiatury numerycznej.

2.
Wybierz okrągłym przyciskiem LTDC lub LSTC i za pomocą klawiatury wprowadź kod. Potwierdź ENT.

Wyszukiwanie celu za pomocą TGP

Wyszukiwanie celu najlepiej przeprowadzać z wysokości około 20 tysięcy stóp. Jeśli dolatujesz do celu na wprost, powinieneś zwykle mieć całkiem dobry widok. Jeśli już jesteś nad terenem lub wprowadzasz poprawki, wprowadź samolot w lewoskrętny lot po orbicie za pomocą autopilota, by mieć konkretny obszar zawsze w polu widzenia i nie martwić się o to, gdzie leci maszyna. Krążenie w lewo jest uwarunkowane umocowaniem TGP po lewej stronie. Dzięki temu elementy płatowca nie będą przesłaniać obrazu.

Połóż samolot na bok pod pewnym kątem (im większy, tym mniejsze kółka będziesz wykonywać) i włącz autopilota w trybie utrzymywania wysokości BALT. Łatwiej zlokalizować cel z pewnej odległości niż bezpośrednio nad nim.

1.
Aby manipulować kamerą TGP musisz uaktywnić monitor, który wybrałeś do pokazywania obrazu z niego. Wciśnij SENSOR CONTROL SWITCH z odpowiednim kierunkiem czyli:

  • Prawy monitor – Sensor Control Right
  • Lewy monitor – Sensor Control Left
  • Dolny monitor – Sensor Control Aft

W prawym górnym rogu pokaże się symbol diamentu.

2.
Wyszukiwanie celu na ziemi z domyślnej pozycji obiektywu kamery przypomina trochę szukanie igły w stogu siania, dlatego warto ułatwić sobie to zadanie kierując kamerę bezpośrednio w obszar, gdzie może znajdować się cel. Możemy to zrobić na trzy sposoby:

  • Snowplow – domyślny tryb podstawowy
  • VVSL (Velocity Vector Slave) – połączenie kamery z wektorem kierunku lotu na HUDzie
  • WPDSG – połączenie kamery z wybranym punktem nawigacyjnym.

Snowplow – tryb domyślny

1.
Podstawowy tryb pracy. Obiektyw kamery patrzy przed siebie i nieco poniżej naszego samolotu. Po aktywacji ekranu DDI możemy sterować obiektywem za pomocą osi lub przycisków Throttle Designator Controller.

2.
Wciśnięcie TDC Depress spowoduje zablokowanie obiektywu na danym punkcie. Możesz przesuwać kamerę, zbliżać obraz i doprecyzować namiar.

VVSL – połączenie kamery z wektorem kierunku

Wektor kierunku lotu to symbol małego samolotu na środku wyświetlacza HUD. Za pomocą funkcji VVSL możemy go połączyć z obiektywem TGP.

1.
Wciśnij przycisk VVSL – Velocity Vector Slave.Od tego momentu tam gdzie skierujesz wektor, tam będzie patrzyć TGP.

3.
Wciśnij TDC DEPRESS (domyślnie enter), by zatrzymać kamerę w danym punkcie i przejść do oznaczania celu. Monitor z TGP musi być aktywny, a samolot w trybie ataków celów naziemych A/G. Wystarczy kilka małych poprawek, o których mówi rozdział „Oznaczanie celu”, by znaleźć szukany obiekt. Przycisk Undesignate/NWS kasuje wybór i uwalnia kamerę.

Połączenie kamery z punktem nawigacyjnym

1.
Jeśli z odprawy wiemy, że cele będą w pobliżu punktu nawigacyjnego, możemy szybko skierować tam kamerę zasobnika TGP. Warto na jednym ekranie włączyć widok TGP (FLIR), a na drugim obraz sytuacyjny HSI. Obiektyw patrzy jeszcze w pustkę.

2.
Na ekranie HSI wybieramy strzałkami żądany punkt nawigacyjny, a następnie przyciskiem WPDSG zmieniamy go w cel. 

3.
Tryb nawigacji zmieni się w TGT (target) – cel – a na HSI, w miejscu gdzie się znajduje, pojawi się symbol diamentu.

4.
Obiektyw automatycznie skieruje się na dany punkt. Używając funkcji przybliżania obrazu możesz zidentyfikować cel i doprecyzować namiar.

Precyzyjne oznaczanie celu

Do precyzyjnego oświetlania celu laserem służą dwa tryby:

  • ATRK – AREA TRACK – oznaczanie punktu w terenie
  • PTRK – POINT TRACK – oznaczanie obiektu, zwłaszcza celu ruchomego

W obu trybach dodatkowo działa podtryb OFFSET, umożliwiający szybką zmianę celu

W obu przypadkach upewnij się, że ekran z obrazem TGP jest aktywny. Za pomocą gałki lub przycisków Throttle Designator Controller przesuwaj kursor, aż znajdziesz obszar wokół celu. Używaj opcji WIDE/NARROW/ZOOM/ALG opisanych wcześniej, by uzyskać jak najlepszy widok na cel i dokonać właściwej identyfikacji. Eksperymentuj, aż uzyskasz obraz najlepszej jakości.

ATRK – Area Track – oznaczanie punktu w terenie

1.
Jeśli jesteś zadowolony z identyfikacji, wciśnij jeden raz
Sensor Control Switch RIGHT (w przypadku prawego monitora DDI, left – jeśli masz obraz na lewym lub AFT na dolnym MCPD). W rogu pojawi się napis ATRK. Nie będziesz mógł już przesuwać kamery. Do zmiany oznaczenia możesz użyć trybu OFFSET lub powrócić do trybu Snowplow. Tak oznaczony cel można zaatakować bronią kierowaną: GBU, JDAM, JSOW.

2.
Ekran wyświetla w górnym rogu współrzędne oznaczonego miejsca, czas do zrzutu bomby (34 sekund) oraz odległość w milach (6.1 mili) do oznaczonego celu.

PTRK – Point Track – precyzyjne oznaczanie obiektu lub celu ruchomego

W przeciwieństwie do ATRK, który oznacza nam każdy obszar widoczny w TGP, Point Track przeznaczony jest dla celów punktowych, zwłaszcza ruchomych – wtedy kamera automatycznie śledzi taki obiekt i naprowadza bombę bez konieczności wprowadzania ciągłych poprawek. Warunkiem jest silny kontrast pomiędzy obiektem, a otoczeniem – inaczej kamera nie wykryje poruszającego się obiektu. Drugim wymogiem jest odpowiednia odległość.

Punktowe oznaczanie stosuje się przy konieczności precyzyjnego oświetlenia obiektu nad punktem w terenie, np. mostu. Jest to bardzo istotne, bo często oznaczając nieruchomy obiekt w trybie obszarowym AREA TRACK, tak naprawdę oznaczasz teren daleko za obiektem – celem.

Ta sama wiązka lasera widzi inny punkt w trybie AREA i inny w POINT Track.

1.
W PTRK krzyż celowniczy zmienia się w bramkę obejmującą cel. Wciśnij dwukrotnie Sensor Control Switch RIGHT (w przypadku prawego monitora), by oznaczyć cel – obiekt w trybie PTRK.

2.
W przypadku celów poruszających się skieruj obiektyw kamery na drodze poruszającego się celu, tak by ten miał „wjechać” w środek obiektywu.

2.
Gdy cel znajdzie się w celowniku, wciśnij DWUKROTNIE Sensor Control Switch RIGHT (lub left dla lewego DDI), by przejść do trybu PTRK – Point Track. Krzyż celownika zmieni się w bramkę. Od teraz nie będziesz mógł sterować kamerą. Do zmiany oznaczenia możesz użyć trybu OFFSET lub powrócić do trybu Snowplow

3.
Jeśli kontrast i odległość były odpowiednie,TGP w trybie PTRK „złapie” cel i zacznie go śledzić. Bramka będzie się dostosowywać do rozmiaru celu. Jeśli TGP nie „złapie” celu, musisz poprawić kontrast za pomocą ALG, WHOT, BHOT lub próbować ponownie. Podobnie, jak w trybie AREA Track, ekran podaje współrzędne celu i odległość do niego.

OFFSET – szybka zmiana celu

Zarówno tryb Point Track, jak i Area Track blokują obiektyw kamery i nie pozwalają na żadne poprawki. Jednym sposobem zmiany oznaczenia jest wciskanie Sensor Control Switch Right (Left), aż do powrotu do trybu Snowplow (celownik diamentu na ekranie TGP), ale szybciej można wprowadzić poprawki w podtrybie OFFSET.

1.
Obserwując ekran TGP w trybie PTRK lub ATRK wciśnij TDC DEPRESS – pojawi się dodatkowy, mniejszy krzyż celownika, który możesz kontrolować osią/przyciskami Throttle Designator Controller.

2.
Dokonaj niezbędnych poprawek lub przesuń krzyż na zupełnie nowy cel w granicach wyświetlania TGP i wciśnij ponownie TDC DEPRESS.

3.
TGP nie da ci żadnych informacji zwrotnych, ale symbol celu na HUDzie przesunął się w nową pozycję. Jeśli na TGP powrócisz do trybu Snowplow (Sensor Control Switch Right), to oznaczy będzie ostatni cel/poprawka.

Oświetlanie celu laserem

1.
Upewnij się, że na konsoli po prawej przełącznik LTD/R uzbrojenia lasera jest w górnej pozycji ARM. 

2.
W przypadku ataku bombą kierowaną laserem, oświetlanie nim włączy się automatycznie. Zawsze można je też zainicjować manualnie. Napis w górnej środkowej części ekranu póki co pokazuje L ARM, a więc tylko uzbrojony laser. Wciśnij przycisk TRIG – Trigger – co umożliwi jego aktywację. TRIG zostanie wzięte w ramkę.

3.
Wciśnij i przytrzymaj spust działka GUN TRIGGER, aby oświetlać cel laserem manualnie. Napis na ekranie zmieni się w LTD/R i będzie migać, kiedy laser jest aktywny.

 

Używanie poszczególnych rodzajów uzbrojenia z TGP zostanie omówione we wpisach poświęconych konkretnym broniom.

Wyszukiwanie celu oznaczonego przez JTAC lub inne jednostki

1.
Oznaczenie celu laserem może też wykonać inny samolot lub jednostka na ziemi, np. kontroler lotniczy JTAC (Joint Terminal Attack Controller). W tym celu musimy wywołać go przez radio.
Po zakomunikowaniu ile czasu możemy spędzić nad celem, potwierdzamy każdy komunikat JTAC pierwszą opcją pod klawiszem F1. Zwróć szczególną uwagę na kod lasera w linijce 7 – MARKED BY LASER. Jeśli kod LST na ekranie TGP jest inny, zmień go teraz.

2.
Potwierdzaj komunikaty aż do komendy LASER ON , po której JTAC potwierdzi oświetlanie celu laserem. Uzbrój tryb wyszukiwania wiązki laserowej LST na konsoli po prawej stronie. Przełącz LST na ON.

3.
Aktywuj ekran z zasobnikiem Litening przyciskiem Sensor Control Switch Right, Left lub Down zależnie od wybranego monitora. Skieruj obiektyw gdzieś w pobliże celu za pomocą przycisków lub gałki Throttle Designator Controler. Teraz możesz przestawić zasobnik na tryb wyszukiwania LST (Laser Spot Track).

4.
Ekran przez chwilę zmieni się w „ślepy” – TGP przechodzi z trybu NSRC (Narrow search – wąskie wyszukiwanie) na WSRC – wide search, czyli szerokie pole wyszukiwania.

5.
Gdy wiązka lasera zostanie wykryta, obraz z kamery nakieruje się na cel, a wygląd ekranu zmieni się. Możesz użyć przycisków do przybliżenia ekranu, by wyraźniej widzieć cel.

MARK – wskazywanie laserem widocznym w goglach noktowizyjnych

Funkcja MARK służy do wskazywania nocą innym jednostkom konkretnego punktu w terenie. Może to być cel lub obszar lądowania dla śmigłowca. MARK nie naprowadza bomb na cel! Służy tylko do celów informacyjnych.

1.
Aby zobaczyć działanie funkcji MARK musisz mieć gogle noktowizyjne. Nie jest to wymóg, by użyć tej funkcji – bo to inne jednostki mają zobaczyć promień lasera – ale warunek, by osobiście zobaczyć ją w akcji. Gogle można wybrać zamiast celownika nahełmowego JHMC w edytorze misji lub podczas uzbrajania samolotu na lotnisku przyciskami LAlt + apostrof albo przez komunikaty radiowe.

2.
Upewnij się, że laser LTD jest włączony – przełącznik w górnej pozycji ARM.

3.
Użyj Throttle Designator Controller oraz funkcji ZOOM, WIDE, NARROW, FLIR, by znaleźć i zidentyfikować wybrane miejsce lub cel. Następnie wciśnij przycisk funkcji MARK. Atomatycznie włączy się również Trigger – TRIG.

4.
Wciśnij RSHIFT + H, by włączyć gogle NVG, następnie spust działka GUN TRIGGER, by uruchomić laser. Od tej chwili każdy zobaczy promień z twojego samolotu do wyznaczonego miejsca. W ten sposób możesz naprowadzić swoją drużynę na cel, miejsce dogodne do lądowania dla śmigłowców lub inną ważną pozycję.

5.
Jeśli obraz w goglach NVG jest zbyt jasny lub ciemny, użyj regulacji intensywności:

  • RCtrl + RShift + H
  • RAlt + RShift + H

Tryb AIR to AIR – cele powietrzne

Zasobnik TGP działa również w trybie zwalczania celów powietrznych Air to Air. Służy wtedy wyłącznie do wizualnej identyfikacji celu. Obserwowany obiekt można automatycznie zalockować radarem lub na odwrót – namierzony radarem cel wyświetlić na ekranie TGP. Tryb Air To Air przydaje się głównie w misjach przechwytywania, gdy istotne jest określenie pochodzenia i zamiarów nieznanego samolotu.

1.
Wciśnięcie przycisku walki powietrznej spowoduje automatyczne włączenie kamery TGP na lewym ekranie DDI i radaru na prawym.

2.
Ekran TGP domyślnie działa w trybie VVSLV (Velocity Vector Slave), czyli obiektyw kamery patrzy tam, gdzie wektor kierunku lotu na HUDzie. Odznaczenie funkcji VVSLV spowoduje przejście do trybu Snowplow, czyli swobodnego przesuwania obiektywu przyciskami Throttle Designator Controller. Przy poruszających się celach zwykle wygodniejszy będzie VVSL. Przyciski do przybliżania ekranu: WIDE – NAR i ZOOM działają, jak przy celach naziemnych, podobnie jak opcja kamery CCD i FLIR.

3.
Aby móc operować kamerą trzeba uaktywnić ekran. Można zrobić to standardowo przyciskiem na drążku: Sensor Control Switch LEFT lub dedykowaną funkcją TDC na ekranie. Zaznaczenie RTCL spowoduje wyświetlenie krzyża celownika kamery.

Namierzanie FLIR -> RADAR

Jeśli cel jest blisko lub nie chcemy alarmować go użyciem swojego radaru, możemy najpierw działać „po cichu” o namierzyć cel za pomocą TGP. Musi być on jednak w zasięgu wzroku.

1.
Działając w trybie VVSL naprowadź wektor kierunku lotu na HUDzie mniej więcej na widoczny w powietrzu cel.

2.
Upewnij się, że obraz zapewnia odpowiednio wyraźny kontrast, jak przy trybie Point Track. W razie potrzeby przejdź z CCD na FLIR, WHOT, BHOT. Wciśnij na drążku: Sensor Control Switch LEFT (lub Right), zupełnie jak przy aktywacji trybów ATRK/PTRK. Cel zostanie zalockowany na ekranie TGP w trybie Point Track i kamera zacznie za nim podążać. Na wyświetlaczu pojawią się opcje:

  • RADAR SLAVE – spowoduje zalockowanie celu na radarze
  • RADAR SIL – silent, spowoduje „wyciszenie” pracy radaru

3.
Na HUDzie śledzony cel będzie zaznaczony. Napis FLIR oraz litera F oznaczają, że śledzi go wyłącznie kamera.Taki namiar NIE POZWALA na użycie BRONI.

4.
Wciśnij przycisk SLAVE na ekranie DDI, by zalockować cel na radarze. Po zalockowaniu przez radar będzie można użyć pocisków. Kamera FLIR nadal będzie śledzić obiekt.

Namierzanie RADAR -> FLIR

Cała operacja działa również w drugą stronę. Najpierw możemy zalockować cel na radarze, a następnie wyświetlić śledzony obiekt na ekranie TGP.

1.
Zalockuj cel na radarze. Na ekranie TGP pojawi się kwadrat znany z HUDa, pokazujący lokację namierzonego celu.

2.
Wciśnij przycisk: RRSLV – Radar Slave. Obraz z kamery zostanie automatycznie sprzężony z namiarem radaru, a cel wypełni ekran TGP.

3.
Możesz użyć przycisków do przybliżania obrazu, by lepiej zidentyfikować cel.

4.
Symbol RDR na HUDzie pokazuje, że śledzimy cel za pomocą radaru, wspomagając się jedynie TGP.

Ściągnij wersję PDF

8 Replies to “Zasobnik celowniczy AN/AAQ-28 Litening – poradnik F/A-18C Hornet”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *