Spis treści:

Informacje ogólne
Tryby odpalania pocisków AGM-114K Hellfire
Niezbędne przyciski
Przygotowanie pocisków
Symbolika wyświetlaczy TADS/IHADSS dla pocisków Hellfire
Hellfire w trybie LOBL
Hellfire w trybie LOAL
Rapid fire – atakowanie wielu celów jednocześnie
Hellfire z użyciem George AI – fotel pilota
Hellfire z użyciem JTAC
Zmiana kodu lasera
Ograniczenia – dlaczego nie można użyć Hellfire’ów?

Do efektywnego używania pocisków Hellfire niezbędna jest znajomość obsługi systemu TADS, źródeł sight i acquisition oraz komend George AI Helper. 

Informacje ogólne

Pocisk powietrze-ziemia AGM-114K Hellfire II to podstawowe uzbrojenie śmigłowca AH-64D Apache. Przeznaczony jest do niszczenia celów opancerzonych, zwłaszcza czołgów, a także innych jednostek bądź obiektów. Wersja K (Kilo) to pocisk pół-aktywny, naprowadzany laserem (Semi Active Laser guided – SAL) z własnego źródła (system TADS) lub obcego (inny samolot, śmigłowiec, oddział JTAC lub dron). Wymaga ciągłego oświetlania celu laserem aż do momentu trafienia – nie jest więc bronią typu „odpal i zapomnij” (w wersji K).

Skuteczny zasięg Hellfire’a to około 8 kilometrów. Apache może przenosić maksymalnie 16 pocisków, jednak w praktyce stosuje się konfigurację z 8 Hellfire’ami, po 4 na każdym z pylonów. Operowaniem AGM-114K zajmuje się głównie strzelec CPG. Pilot ma wprawdzie możliwość odpalenia Hellfire’ów, jedak zawsze będzie potrzebował kogoś do wyznaczenia celu i oświetlania go laserem – CPG lub innego źródła.

Tryby odpalania pocisków AGM-114K Hellfire

Pociski Hellfire Kilo można użyć na dwa sposoby, zależnie od tego, kiedy rozpocznie się oświetlanie celu laserem:

Lock On Before Launch (LOBL „low ball”)

Tryb LOBL oznacza „zalockowanie celu przed odpaleniem”, czyli oświetlenie laserem i uzyskanie potwierdzenia na ekranie, że sensor pocisku widzi wiązkę lasera, zanim naciśnie się spust. Ten tryb, w połączeniu z typem trajektorii bezpośredniej DIR (direct), wykorzystuje się gdy mamy niezakłócony niczym widok na cel i chcemy, by pocisk dotarł do niego najszybciej. 

Lock On After Launch (LOAL)

Tryb LOAL oznacza „zalockowanie celu po odpaleniu”, czyli najpierw strzelec odpala pocisk, niejako „w ciemno”, a Hellfire podczas lotu zaczyna wyszukiwać wiązkę lasera i się na nią kierować. Przy sposobie LOAL trajektorię dobiera się do danej sytuacji, a obok bezpośredniej DIR częściej używa się wysoką HI (high) lub niską LO (low). W obu przypadkach pocisk wznosi się wysoko do góry, by po chwili zacząć opadanie na cel. Przy HI wznoszenie jest nieco bardziej strome. 

W DCS World opóźnione oświetlanie laserem działa, gdy odpalimy pocisk z najdalszej możliwej odległości ok. 8 km. Przy bliższych dystansach rakieta zwykle nie zdąży wyłapać wiązki. 

Tryb LOAL z trajektorią bezpośrednią DIR używa się w rzadkich sytuacjach, gdy pomiędzy celem, a śmigłowcem pojawia się jakaś przeszkoda zakłócająca ciągłe oświetlanie celu laserem. Sygnalizujący to komunikat BACKSCATTER może wtedy uniemożliwać odpalenie rakiety w trybie LOBL.

Przy LOAL znacznie częściej korzysta się z trajektorii HI lub LOW, by wykorzystać maksymalny zasięg pocisku bądź wystrzelić go pozostając za naturalną zasłoną terenową, np. wzgórzem lub linią drzew. Wznoszącej trajektorii HI, LO użyjemy również, gdy oświetlanie laserem przejmuje inna jednostka, jak JTAC lub samolot A-10C.

Niezbędne przyciski

Kategoria Pilot AH-64D

• TRIGGER GUARD – OPEN – otwarcie osłony spustu
• GUN TRIGGER 1st DETENT – odpalenie pocisku
• WEAPONS ACTION SELECT – M (right) – wybór pocisków Hellfire
• + wszystkie przyciski do obsługi GEORGE AI HELPER

Kategoria CPG AH-64D

• TRIGGER GUARD – OPEN – otwarcie osłony spustu
• GUN TRIGGER 1st DETENT – odpalenie pocisku
• LHG WEAPONS TRIGGER – odpalenie pocisku spustem na TEDAC
• LHG WEAPONS ACTION SELECT – M (right) – wybór pocisków Hellfire
• LHG STORE UPDATE – STORE – zapisywanie punktu mapy z celem
• LHG LINEAR MOTION COMPENSATOR (LMC) – ułatwienie śledzenia celu na TADS
• RHG LRFD 2nd DETENT (Laser Ranger Finder and Designator) – spust wiązki lasera
• RHG MANUAL TRACKER – sterowanie kamerą TADS
• RHG SIGHT SELECT TADS – wybór TADS jako celownika
• + wszystkie niezbędne przyciski do obsługi systemu TADS

UWAGA
Użycie broni wymaga odblokowania osłony spustu przyciskiem TRIGGER GUARD OPEN. Jeśli nie chcesz tego robić przy każdym locie, możesz w opcjach specjalnych wymusić domyślne odblokowanie spustu. W tym celu wejdź do ustawień (Settings), zakładki SPECIAL i pozycji AH-64D. Ostatnia opcja WEAPONS TRIGGER GUARD ENABLE musi zostać odhaczona – pusta. Zaznaczenie jej przywraca blokadę.

Przygotowanie pocisków

1.
Ustawień można dokonać zarówno na miejscu pilota, jak i strzelca CPG (klawisz „2”) na klawiaturze, zależnie z której pozycji będziesz chciał skorzystać. Jeśli zamierzasz użyć spustu na drążku cyclic, otwórz osłonę wciskając TRIGGER GUARD OPEN.

2.
Aktywuj uzbrojenie wciskając ARMAMENT A/S na ARM. Jeśli dokonujesz zmian w ustawieniach jeszcze na ziemi, wciśnij wcześniej GND-ORIDE. Aktywuj pociski Hellfire przyciskiem Weapon Action Select M. Ramka wokół ARM/SAFE stanie się linią przerywaną, a wokół ekranu pojawią się opcje ustawień pocisków Hellfire. Pierwsza rakieta gotowa do użycia zostanie podświetlona na biało.

3.
Wciśnij przycisk UTIL.

4.
Upewnij się, że laser jest włączony. Kropka obok napisu LASER musi być wypełniona. Wciśnij przycisk obok, jeśli trzeba włączyć laser i jeszcze raz UTIL, by wrócić do ekranu głównego.

5.
Upewnij się, że pociski mają ustawiony właściwy kod lasera, którego zamierzasz używać. Jeśli lecisz na misję single-player i będziesz sam niszczył wszystkie cele, nie musisz nic zmieniać – zawsze działa wtedy kod A – 1688.

W przypadku działań z JTAC lub na serwerach multiplayer trzeba ustawić unikalne kody lasera, by rakiety nie myliły naprowadzania z innymi Apachami w pobliżu lub jednostką JTAC. Szczegółowe instrukcje zmiany kodów podane są w dalszej części wpisu. Podstawowe informacje to:

• LST – Laser Search and Track – kod dla wyszukiwania obcego lasera (np. JTAC, skrzydłowy, samolot)
• LRFD – Laser Range Finder and Designator – kod dla własnego lasera systemu TADS
• A, B, C… itd. – skrótowe symbole kodów lasera, np. A-1688, B-2111 itd. (litery I i O nie są używane, by uniknąć pomyłek z 1 i 0.
• PRI, ALT – kod pocisku Hellfire dla kanału podstawowego PRIMARY i zapasowego ALTERNATE z czterech dostępnych kanałów. Pocisk będzie zawsze najpierw szukał wiązki kanału podstawowego, a jeśli jej nie znajdzie – zapasowego.

6.
Litery na pociskach oznaczają:

• Górna litera – przypisany podstawowy kod lasera, np A, B – powinien zgadzać się z kodem LRFD lub LST, w zależności kto oświetla cel, L – na pylonie jest pocisk kierowany laserem 
• Dolna litera – status pocisku: R – ready – gotowa do użycia, S – standby – w gotowości, T – tracking – wykryta wiązka laserowa, sensor śledzi cel.

7.

• TYPE – typ pocisku, pozwala przełączać między Hellifre’ami typu I i II –  bez funkcji
• MODE – tryb wyboru: NORM – wszystkie pociski kierują się na podstawowy kanał kodu lasera, RIPL – kolejne pociski kierują się na zmianę pomiędzy podstawowym i zapasowym kodem, MAN – konieczne jest samodzielne przełączanie pocisków po każdym odpaleniu przyciskiem Missle Advance na TEDAC. Najczęściej używana jest opcja NORM.

8.
TRAJ – umożliwia wybór trajektorii lotu pocisku:

• HI (high) – lot z ostrym wznoszeniem w górę tuż po odpaleniu
• LO (low) – lot z łagodniejszym wznoszeniem w górę tuż po odpaleniu
• DIR (direct) – bezpośredni lot prosto do celu z minimalnym wznoszeniem. Wymaga niezakłóconej linii widzenia pomiędzy śmigłowcem i celem

9.
LRFD – tryb określania odległości przez dalmierz laserowy:

• FIRST – odległość według pierwszego odbicia wiązki lasera (najczęściej używana)
• LAST – odległość według ostatniego odbicia wiązki lasera (np. gdy cel jest za drzewem)

Symbolika wyświetlaczy TADS / IHADSS dla pocisków Hellfire

1. TADS LOS Reticle – krzyż celownika TADS
2. Missile Constrain Box – wskaźnik ograniczenia w śledzeniu celu przez pocisk. Pokazuje, gdzie akurat patrzy celownik TADS w odniesieniu do dzioba śmigłowca, czyli w tym wypadku krzyża celownika TADS. Na screenie powyżej cel znajduje się na lewo i nieco poniżej względem dzioba. Jest to trochę myląca zależność, ponieważ Constrain Box nie pokazuje fizycznej lokacji celu w terenie – wyznacza ją środek krzyża celownika TADS. Pozycja Missile Constrain Box pozwala rozeznać się, jak bardzo można manewrować śmigłowcem, by sensor pocisku wciąż mógł wykryć laser oświetlający cel.
3. Różne informacje odnośnie statusu Hellfireów. W tym przypadku widać trajektorię DIR i tryb NORM.

Jeśli TADS patrzy na cel poza granicami możliwości śledzenia celu przez pocisk, linia Missile Constrain Box zmieni się w przerywaną. W tym przypadku TADS patrzy za bardzo w dół.

1. Missile Constrain Box – zmienia się w duży kwadrat, gdy sensor pocisku śledzi wiązkę lasera
2. Odległość do celu zmierzona laserem. Ukazuje się po użyciu spustu lasera LRFD Trigger 2nd Detent. Pozwala sprawdzić, czy pocisk jest w zasięgu ok. 8 kilometrów.
3. Aktualny status broni – w tym przypadku PRI CHAN TRK (Primary Channel Tracking) mówi, że pocisk śledzi cel oświetlany wiązką lasera kanału podstawowego PRI.

Nad polem Field of Regard wyświetlane są komunikaty z grupy Weapon Inhibit o aktualnych ograniczeniach w użyciu danej broni. Znaczenie komunikatów opisane jest w dalszej części.

Hellfire w trybie LOBL

1.
Sprawdź poprawność wszystkich ustawień:

• Armament A/S – ARM
• Trigger Guard Open
• Weapon Action Select – M
• Kod LRFD taki sam, jak kod PRI pocisku
• TRAJ – trajektoria lotu pocisku – zwykle DIR
• Laser włączony (strona UTIL)

2.
Za pomocą celownika TADS, po ustawieniu właściwego źródła „acquisition” wyszukaj cel.

3.
Jeśli używasz automatycznego śledzenia Image Auto Tracker, wciśnij przycisk IAT/Center (FWD). by zalockować cel. Wokół pojazdu pojawi się bramka (gate) z numerem 1, a krzyż celownika zacznie automatycznie śledzić cel. W narożniku ekranu widać ilość aktualnie śledzonych celów. Dokładne działanie systemu Image Auto Track jest opisane dokładniej w osobnym wpisie: IAT – Image Auto Track – poradnik AH-64D Apache.

4.
Podczas automatycznego śledzenia wciśnij i przytrzymaj spust lasera 2-go stopnia LRFD TRIGGER 2nd DETENT, by zacząć oświetlać cel laserem i wystrzelić pocisk Hellfire.

5.
Jeśli zamiast automatycznego trybu IAT chcesz użyć manualnego śledzenia celu podczas oświetlania laserem, włącz Linear Motion Compensator LMC, by ułatwić śledzenie celu.

4.
Wciśnij i przytrzymaj spust wiązki laserowej LRFD Trigger 2nd Detent. Na dole pojawi się dystans do celu. Sprawdź, czy nie pokazują się żadne komunikaty Weapon Inhbit o ograniczeniach w użyciu pocisku. Jeśli wiązka lasera zostanie wykryta przez pocisk, Missile Constrain Box powiększy się, a po prawej pojawi się komunikat o śledzeniu wiązki wybranego kanału.

5.
Trzymając cały czas spust lasera odpal pocisk. Nie przestawaj oświetlać celu laserem oraz utrzymywać krzyża celownika TADS na celu za pomocą RHG Manual Tracker. W okienku statusu broni pojawił się napis HF TOF=12 (Hellfire Time of Flight = 12 sekund). Pokazuje pozostały czas w sekundach do końca oświetlania celu i trafienia.

6.
Gdy TOF dojdzie do zera, Hellfire uderzy w cel, o ile ten był prawidłowo oświetlany do końca lotu.

Hellfire w trybie LOAL

Trajekotria HI lub LO

1.
Sprawdź poprawność wszystkich ustawień:

• Armament A/S – ARM
• Trigger Guard Open
• Weapon Action Select – M
• Kod LRFD taki sam, jak kod PRI pocisku
• TRAJ – trajektoria lotu pocisku – DIR
• Laser włączony (strona UTIL)

2.
Na ekranie TSD włącz fazę atakowania ATK. Zwróć uwagę na status pocisku HI NORM i Constrain Box, który przy tej trajektorii jest równo z krzyżem celowania TADS LOS Reticle.

3.
Naprowadź celownik TADS w rejon celu – w tym momencie nie musi jeszcze być precyzyjnie na obiekcie do zniszczenia. Wciśnij spust lasera LRFD Trigger 2nd Detent i trzymając go naciśnij przycisk STORE na lewym handgripie, by stworzyć punkt mapy z lokacją celu.

4.
Utworzony punkt ustaw jako źródło „acquisition”. Wciśnij ACQ na TSD, a następnie COORD.

5.
Z wyświetlonej listy wybierz punkt z utworzonym przed chwilą numerem, w tym przypadku T01.

6.
Ze źródłem „acquisition” ustawionym na punkt mapy z celem (T01), wystrzel pocisk. Zwróć uwagę, że po wybraniu „acquisition” na T01 Missile Constrain Box wrócił na swoją pozycję, pokazując pozycję kamery względem dziobu śmigłowca.
MSL LAUNCH to komunikat podczas wystrzeliwania pocisku. MSL NOT READY to standardowy komunikat o niegotowości pocisku, gdy system przełącza się na kolejnego Hellfire’a na pylonie – pojawia się na moment. 

7.
Po odpaleniu pilot powinien ustawić śmigłowiec tak, by zapewnić niezakłócone oświetlanie laserem. Obserwuj uważnie pole statusu broni. Na początku pojawi się licznik lotu pocisku.

8.
Oświetlanie laserem możesz zacząć, jak tylko będziesz gotowy. Ostatnim momentem na to jest komunikat LASE 1 TRGT. Od tej chwili musisz wcisnąć spust lasera LRFD TRIGGER 2nd DETENT i utrzymywać celownik na obiekcie do zniszczenia lub włączyć automatyczne śledzenie Image Auto Track.

9.
Utrzymuj celownik na punkcie, cały czas trzymając wciśnięty spust lasera. Obserwuj odliczający w dół licznik TOF.

10.
Przy TOF=0 Hellfire trafi w oświetlany punkt.

Trajektoria DIR

1.
Sprawdź poprawność wszystkich ustawień:

• Armament A/S – ARM
• Trigger Guard Open
• Weapon Action Select – M
• Kod LRFD taki sam, jak kod PRI pocisku
• TRAJ – trajektoria lotu pocisku – DIR
• Laser włączony (strona UTIL)

2.
Za pomocą celownika TADS i po ustawieniu źródła „acquisition” wyszukaj cel. Weź pod uwagę, że dla opóźnionego oświetlania powinien on być na granicy zasięgu Hellfierów, ok. 8-9 kilometrów. Wciśnij na chwilę spust lasera, by określić dystans.

3.
Tryb LOAL i trajektorię DIR wykorzystuje się zwykle, gdy pojawia się komunikat o rozproszeniu wiązki oświetlania laserem BACKSCATTER, ale nie jest to konieczny warunek. W realu Backscatter występuje często przy dużej ilości pyłu w powietrzu zakłócającego laser. W DCS odgrywa znikomą rolę.

4.
Odpal pocisk bez oświetlania celu laserem. Zwróć uwagę na okno statusu broni.

5.
Pilot powinien już odpowiednio ustawić śmigłowiec, by nic nie zakłócało wiązki lasera. Obserwuj pole statusu broni. Po chwili pojawi się komunikat, by włączyć oświetlanie laserem: LASE 1 TRGT. Wciśnij spust LRFD 2nd DETENT. 

6.
Kontynnuj oświetlanie aż do uderzenia w cel.

Rapid fire – atakowanie wielu celów jednocześnie

W sprzyjających warunkach możliwe jest szybkie wystrzeliwanie Hellfire’ów zaraz po sobie, by zniszczyć wiele celów prawie jednocześnie. Wymaga to jednak sporego kunsztu strzelca CPG, ponieważ wszystkie pociski i tak będą kierować się na wiązkę o tym samym kodzie. Należy więc umiejętnie sterować laserem i w odpowiednich momentach zmieniać oświetlany cel. Z tego powodu jest to możliwe, gdy obiekty do zniszczenia są względnie blisko siebie, a śmigłowiec znajduje się na skraju zasięgu Hellfire’ów, ok 9 kilometrów, by zapewnić odpowiednią ilość czasu na przerwy pomiędzy uderzeniami kolejnych rakiet. 

1.
Wszystkie przygotowania aż do wystrzelenia pierwszego pocisku są takie same, jak przy sposobie LOBL, tyle że dla wydłużenia czasu lotu pocisku można ustawić trajektorię HI. 

2.
Atakowanie kilku celów zaraz po sobie ułatwia system automatycznego śledzenia IAT, choć jednocześnie można śledzić tylko trzy cele. MTT ułtawi jednak szybkie przełączanie się pomiędzy celami i automatyczne wycelowanie w śledzony obiekt.

3.
Oświetl cel laserem i odpal pierwszy pocisk. Obserwuj okno statusu broni.

4.
Po chwili pojawi się komunikat FIRE MSLS (Fire Missiles). W tym momencie wystrzel drugi pocisk.

5.
W momencie trafienia pierwszego pocisku, licznik TOF przełączy się na drugi wystrzelony pocisk, który jeszcze leci do celu.

6.
Od razu po trafieniu pierwszego pocisku, nie przestając oświetlać laserem, skieruj celownik na drugi najbliższy cel. Obserwuj licznik TOF i bądź precyzyjny, bo na zmianę punktu oświetlania będzie zaledwie kilka sekund.

7.
Oświetlaj cel aż do uderzenia. Obserwuj pole statusu, ponieważ cały czas będą pojawiać się informacje FIRE MSLS, kiedy można wystrzelić kolejny pocisk. W ten sposób możesz odpalić po sobie wszystkie pociski w krótkim czasie i po każdym trafieniu nakierowywać następny na nowy cel.

Hellfire z użyciem George AI – fotel pilota

Użycie Hellfire’ów z pomocą sztucznej inteligencji George AI Helper na miejscu pilota jest o wiele prostsze i szybsze, ale w obecnej wersji DCS World wiąże się z ryzykiem ostrzelania sojuszniczych jednostek – George nie odróżnia wroga od swoich.

1.
Włącz obraz video z TADS na jednym z monitorów, by mieć podgląd na to, w co celuje strzelec CPG.

2.
Włącz interfejs George AI Helper (domyślnie LCtrl + V).

3.
Wciśnij klawisze George AI Interface LEFT SHORT (domyślnie „A”), by zmienić broń na Hellfire’y. Następnie George AI Inteface UP LONG (domyślnie „W”), by zmienić ROE (Rules of Engagment) na Weapons Free – pozwolenie na otwarcie ognia.

4.
Skieruj krzyż LOS Reticle wyświetlacza IHADSS na rejon z celami i wciśnij klawisze George AI Interface UP SHORT (domyślnie „W”), by rozpocząć wyszukiwanie celów we wskazanej lokacji. Jeśli CPG wykryje tam obiekty, ich lista pojawi się po lewej stronie.

5.
Przyciskami George AI Interface UP i DOWN („W” i „S”) wybierz z listy cel do zniszczenia. Na ekranie video krzyż celownika będzie zmieniał pozycje, wskazując ich lokację, choć bez możliwości przybliżenia.

6.
Po wybraniu celu wciśnij George AI Interface RIGHT SHORT (domyślnie „D”), by wydać rozkaz odpalenia pocisku. Jeśli śmigłowiec jest w zasięgu (od 8 kilometrów) i właściwie ustawiony na wprost celu, Geroge zalockuje cel i odpali pocisk. Kamera zmieni stopień przybliżenia, pozwalając obserwować oświetlanie laserem przez AI.

7.
Gdy pocisk trafi, lista celów zniknie. Aby ponownie użyć Hellfire’ów, wciśnij klawisze George AI Interface DOWN LONG (domyślnie „S”), by jeszcze raz przeszukać poprzednią lokację. Wciśnij George AI Interface UP SHORT (domyślnie „W”), by rozpocząć nowe wyszukiwanie w miejscu wskazywanym przez krzyż IHADSS LOS reticle.

Hellfire z użyciem JTAC – pilot lub CPG

Grając na serwerach multiplayer oświetlaniem laserem może się zająć również inna jednostka sojusznicza – inny gracz w śmigłowcu Apache, samolocie lub pojeździe. W przypadku trybu single player może być to ustawiony w edytorze skrypt oddziału JTAC, zajmujący się namierzaniem celów na ziemi. 

Jeśli misja przewiduje ich udział, Hellfire’y stają się bronią typu „odpal i zapomnij”. Po właściwym ustawieniu oraz wymianie komunikatów z JTAC zostaje tylko odpalenie pocisku. Całą resztą zajmie się JTAC.

1.
Ustaw częstotliwość radia JTAC podaną w odprawie.

2.
Kod lasera JTAC domyślnie to 1688, czyli kod A w Apache’u. Upewnij się, że system wyszukiwania obcej wiązki LST (Laser Search Tracker) jest ustawiony na kanał z kodem A, a pociski jako podstawowy kanał do wyszukiwania również mają ustawiony A. Najprościej  jest zmienić kanał LRFD na B.

3.
Wciśnij RAlt + /, by wywołać radio, następnie wybierz F4 – JTAC i zgłoś czas przebywania w rejonie celów. Kontynuuj wymianę komunikatów aż do standardowych „9 linii” (9 line), gdzie dowiesz się współrzędnych celu oraz kodu lasera (1688). Jeśli będziesz musiał stworzyć punkt mapy, by odnaleźć rejon celów, przekształć podane współrzędne z 6 cyfr na 8, dodając 0 po każdych trzech cyfrach, np. 303 697 zmienią się na 3030 6970. W wielu misjach okolica działania JTAC będzie od razu wyznaczona jako jeden z waypointów lub jej współrzędne będą w dokumentach odprawy.

4.
Na mapie TSD upewnij się, że włączona jest faza ataku ATK i stwórz punkt mapy z celem TG w rejonie podanym przez JTAC, używając spustu lasera LRFD Trigger 2nd Detent i przycisku STORE. Ustaw nowy punkt T0x jako źródło „acquisition”. Wciśnij SLAVE, by skierować tam kamerę.

5.
Wciśnij SLAVE jeszcze raz, by uwolnić kamerę. Na ekranie zobaczysz rejon wskazany przez JTAC. Napis REMOTE oznacza, że system jest gotowy na zdalne oświetlanie laserem przez obcą jednostkę, bo kod lasera własnego wskaźnika LRFD (B) nie zgadza się z podstawowym kodem pocisku (A). Komunikat REMOTE jest niewidoczny na miejscu pilota, ponieważ dla niego każde oświetlanie lasera jest zdalne, wykonywane przez kogoś innego.

6.
Kontynuuj wymianę komunikatów z JTAC aż do komendy LASER ON – LASING. JTAC uruchomi wtedy laser i teoretycznie można już odpalić pocisk…

7.
…siedząc w miejscu CPG możesz skierować kamerę bezpośrednio na cel oświetlany właśnie przez JTAC. Aby to zrobić, jako źródło „acquisition” wybierz SKR (seeker), czyli sensor pocisku Hellfire.

8.
Wciśnij SLAVE. Kamera TADS skieruje się na punkt, który „widzi” Hellfire i będzie śledzić go do powtórnego wciśnięcia SLAVE.

9.
Jeśli chcesz większej immersji, możesz kontynuować wymianę zdań z JTAC aż do zgody na otwarcie ognia „Cleared Hot!”, ale jest to opcja. Od momentu komunikatu „Lasing” możesz odpalic pocisk – wciśnij spust broni. Missile Constrain Box zmieni się w duże, informując, że rakieta aktywnie zalockowała się śledzonej wiązce lasera.

10.
Po odpaleniu pocisku śmigłowiec może zawrócić. Reszta zajmie sie JTAC. Albo możesz śledzić skuteczność ataku, czekając na moment trafienia w cel. Warto przedtem „uwolnić” kamerę wciskając SLAVE, bo zaraz po uderzeniu sensor pocisku przestanie istnieć  – kamera straci więc swoje źródło „acquisition” i zacznie wariować.

JTAC poinformuje o wyniku ataku. Jeśli śledził grupę celów, będzie można przejść do ponownego ataku, wymieniając wcześniej parę komunikatów. Współpracę z JTAC można również wykonać w fotelu pilota, jednak bez opcji obserwowania celu przez kamerę.

Zmiana kodu lasera

1.
Wciśnij przycisk CODE.

2.
Domyślna zmiana jest dla własnego wskaźnika LRFD. Po bokach ekranu pojawią się zapisane w pamięci presety z kodem do wyboru. Wystarczy wcisnąć wybrany, np. B.

3.
Wciśnij przycisk SET, by analogicznie wybrać kod LST – wiązki lasera używanej przez inną jednostkę do zdalnego oświetlania celów.

4.
Jeśli jest taka potrzeba, możesz zmienić konkretne cyfry kodu, wybierając funkcję FREQ (frequency).

5.
4-cyfrowy kod wpisuje się na klawiaturze i potwierdza Enterem. Uwaga – nie wszystkie kombinacje cyfr zadziałają!

6.
Funkcja CHAN (channel) pozwala przypisać konkretne kody literowe dla czterech kanałów: podstawowego 1 ( PRI), zapasowego 2 (ALT), oraz kanałów 3 i 4. Wybierz kanał górnym przyciskiem, a następnie jeden z presetów. Wciśnij CHAN, by wyjść do ekranu głównego Hellfire’ów.

7.
Na ekranie głównym możesz zmienić przypisanie kodów dla kanałów: podstawowego 1 PRI i zapasowego 2 ALT. Wciśnij wybrany przycisk kanału.

8.
Wybierz jedną z dostępnych opcji.

9.
Na koniec sprawdź, czy kod źródła lasera (LRFD lub LST) zgadza się z podstawowym kodem PRI pocisku i na jego ikonie górna litera jest taka sama, jak litera źródła, z którego będziesz korzystał.

Ograniczenia – dlaczego nie można użyć Hellfire’ów?

BAL LIMIT

Ballistic Limit to najczęstszy przypadek niemożności odpalenia Hellfire’ów. Pojawia się, gdy cel jest poza zasięgiem pocisku lub gdy laser jest kompletnie wyłączony na ekranie WPN -> UTIL. W wielu sytuacjach, gdy chodzi tylko o zbyt duży dystans, odpalenie pocisku jest ciągle możliwe.

PYLON LIMIT, PYLON ANGLE

Pylon Limit lub Pylon Angle pojawią się wtedy, gdy śmigłowiec jest skierowany dziobem na cel, ale kąt pochylenia w górę lub w dół uniemożliwia sensorowi pocisku „zobaczenie” miejsca wskazywanego przez źródło „acquisition”. Należy skierować śmigłowiec tak, by sensor pocisku znalazł się w limitach pola widzenia dla terenu przed śmigłowcem.

YAW LIMIT

Yaw Limit pojawia się, gdy Missile Constrain Box znajduje się za bardzo na lewo lub prawo od punktu wskazywanego przez krzyż celowniczy TADS. Śmigłowiec jest ustawiony za bardzo bokiem do celu i sensor Hellfire’a nie jest w stanie go zobaczyć. W takim przypadku pilot musi użyć pedałów, by obrócić śmigłowiec dziobem w stronę celu.

BACKSCATTER

Backscatter to tymczasowe zakłócenia w działaniu wiązki laserowej. Mogą wystąpić przykładowo, gdy laser przechodzi przez zbyt dużą ilość pyłu po eksplozji lub przy zbyt niskim zawisie nad piaszczystym terenem. W DCS generalnie nie ma dużego wpływu na rozgrywkę i pojawia się rzadko. 

MSL NOT READY / NO MISSILES

MSL NOT READY (Missile not ready) to standardowy komunikat, gdy po wystrzeleniu pocisku system przełącza się na kolejny Hellfire w gotowości. Znika po chwili.
NO MISSILIES informuje o wyczerpanym zapasie pocisków Hellfire

Ściągnij wersję PDF